Haan, Ludovicus: Jena Hungarica, sive memoria Hungarorum a tribus proximis saeculis Academiae Jenensi adscriptorum. Gyula 1858.

PRAEFATIO

8

Fisci addendos haberet. Quam benignitatem Reverendissimus, iam ad coelestia delatus, vir Joh. Seberini in suo : „pietatis monumento“ anno eodem typis excuso, nomine Hungarorum olim academiae ienensi adscriptorum, depredicatus est; nos etiam, quos beneficio hoc ante 1 7 annos frui contigit, grato semper recolemus animo.

Dum anno 1841 Jenae moraremur, indultu magnifici Pro- rectoris mactati, e tabulario Academiae nomina popularium nostrorum, qui a tribus proximis saeculis studia in hac litterarum sede tractaverunt, exscripsimus, quem catalogum domum reversi, in otiis nostris nagylakiensibus, addito brevi vitae curriculo singulorum virorum illustravimus, adiuti imprimis benevolentia Rever. viri Joh. Ladislai Bartolomaeides, VD Ministri uhorskaen- sis apud Neogradienses meritissimi, qui non modo catalogum suum, ex quo hiatus in nostro observatos corrigeremus, verum etiam adversaria, scopo nostro accommoda, manuscripta denique pretiosissima Rezikiana et Schmaliana promtissimo nobiscum communicavit animo.

Cum autem almam hanc matrem nutricemque nostram recte his diebus initia quarti a nativitate sua saeculi celebraturam cognoverimus, nihil prius atque antiquius habendum opinabamur quam ut et ipsimet Jenám advolantes eidem congratularemur, et opusculum, quod hucdum manu scriptum in scriniis nostris conservavimus, inde extrahere, typis excudi atque in tesseram grati animi huic Fautrici gentis nostrae, die eius iubilari offerre properaremus, simulque monumentum pietatis popularibus nostris, qui in eadem a tribus proximis saeculis litteras tractavere, erigeremus, quod qualecunque sit, attamen in augmentum historiae litterariae deservire posse et si defuerint vires, non esse tamen vituperandam voluntatem, lector benevole, perpende.

Opus nostrum in quatuor divisimus periodos, iuxta vicissitudines, quas religio evang. in Hungária diversis temporibus subiit, mox leniores, mox duriores, et quae numerum quoque discentium apud exteros aut augebant, aut minuebant.

Periodus prima complectitur nomina hungarorum academiae ienensi adscriptorum ab origine scholae, usque ad decennalem illam in Hungária persecutionem, sive ab An. 1558—1671.

Periodus secunda describit fata eorundem ab An. 1671 — 1780, quo nimirum regnante gloriosae memoriae Josepho II. laetiora ecclesiae evangelicae affulsere tempora. Periodo hac non paucos reperimus albo academiae illatos, qui iam ante discessum ad exteros munera sacra in patria gesserunt, libris editis inclaruerunt, officiis seniorum, Inspectorum et notariorum in con-