Breznyik János: A Selmecbányai Ágost. Hitv. Evang. Egyház és lyceum története 17–19. sz. (Selmecbánya, 1889)

Hetedik fejezet - Interregnum 1674–1682 - Soproni országgyűlés. A selmeci evangelikusok sérelmei

ját vesztére, a császárral szövetségre is lépett. Tököly mind a mellett annál erélyesebben lépett fel, mert a császári hadnak egy része megint Kajná mellékére vonúlt, hol XIV. Lajos foglalásokat tett, különösen Strassburgot béke idején, még az országgyűlés tartama alatt, őrsereggel rakta meg, Tökölyit pénzsegélyről biztosította s Lipót elleni harcra tovább bízgatta. E mellett Kara Musztafa nagyvezér is Apafit qiine omnia sub manu et potestate Catholieorum de facto existerent et tenerentur. Medio tempore, ubi Sua Mattas Sacrma Senatui Sehemniciensi, attunc mere Eglico, anno videlicet 1671 clementissime demandasset, dictumque Mandatum suiun ad Constitutiones Regni, siguanter occasione dignitatum et officiorum conferendorum, au te Coronationem ac Articnlnm 44 —. Anni 1609 accomodasset, dictus Senatus Eglicus sese defacto débité huiniliando, eidem clementissimo mandato satisfaciendo, sex personas Catholicas, utpote numeri senatorii medietatem et aequalitatem, (totidem Eglicos ex ordine suo senatorio dimittendo) in medium sui accersita bábuit et introducta, Commuuitas anno proxime sequenti juxta sensum mandati benigni et praetactas constitutiones regni, judicem ex religione et ordine Catholieorum elegit, qui etiam idem otficium per totum annum sustinuit. Dum vero dictae constitutiones hujus essent tenoris, saepe dictum quoque mandatum benignum Caesareum et Regium per expressum hoc ipsum dictasset, ut electiones officiorum, judicum ejusdem civitatis alternatis vicibus fiant, et ex eo communitas universa utriusque religionis immediate subsequenti Anno judicem ex ordine Eglico, alternata, ut praemissum, vice, legitime elegisset, qui etiam de more in hisce civitatibus montanis, consveto, per supremum camerae offieialem nomine alte nominatae suae Maitis confirmatus exstitisset, mandato vicissim Suaettis, nescitur per quem impetrnto, idem judex Eglicus in medietate auni, citra omnem suarn culpam et causam, iquod ipsum nec in vilissimo regni hujus pago, eo minus in libéra aliqua civitate unquam practicatum et auditum fuisset) non solum officium judioatus suum de repente judici praecedentis anni Catholico reassignare debuit, verum etiam annis successivis (lieet ex post, ubi judex Catholicus suo justo tempore jani praefuisset) unus praecipuorum senatorum Eglicus, de familia erga Suam Mattem et regnum bene mérita, pro judice per totam utriusque religionis commuuitatem legitime electus quidem, nec idem tarnen, nec ullus aliorum evaugelicorum ad