Anales 1795. 3/2. szám - Novi ecclesiastico-scholastici annales evangelicorum August. et Helveticae Confessionis in ditionibus domus Austriacae haereditariis. 3. cursus annui tom. 2. Ed. Samuel Ambrosius. Selmecbánya 1795.
Quis eil , quem lateat , vocem bohemicam, rßsmo, lanamfectam detonfamque denotare? Cui tarnen res dubia eil, vid. inftar omnium, Adami Weleflavini fylvam quadrilingUem , fub voce, rauno. ita etiam tritum eft proverbium Slagomra : steíírootrce , ftcrá fcoe ríttino iteürtefe. Si porro locus Judic. VI. ü, 37 — 40 in linguà originali hebr£a Iegatur : facili negotio patebit , ne minimum fœni veftigium , vel io verbis , vel in faétis öideonis , vel in narratione S. fcriptoris , reperiri , fed vellus int ellig etur illico, pofteaquam verba intelletta fuerint. Videlicet 37 erexit Gideon eth- ghifath hatf'emer i. e. abfciilionem lanae. Itaque vox , ghifah , in geilere not3t , quod abfciflum eft , a radice, ghuj'as. Ut vero ipecies quoque determiuetur, quid & qualis fubftantice fueric id abfcill'um , additur vox , tfemer , lana. Talis autem abfciila lana , latinis, vellus, fia vis , ranno, dicitur. In fequentibus verlibus fpecifica detenninatio, & vox, tfemer , non additur , quia ex verlu 37 fuppleri poteil , ac debetPrastere^ veriiones, tarn LXX viralis, quam & vulgata latina, etiam Lutherus , conftanter vellus vertunt. LUX.-, tonpokon tu exiu Vulgata : poriam hoc v-ellus lance • Lutherus : So will ich ein Fell mit der Wolle legen : Bohemus ; üy gá parajjal r^iuno toco. Cum itaque, tuiu originális textus , tuin & verfiones addant vocem lanie : p^rvidere nequimus , quomodo hxc in foenum transmutari potuerit ? Ceterum fufpicari poteil, edicorem in errorem induftum eile vocula , ^hes , quae in aliquibus locis, ubi abfolute, line determinatione ponitur , de foeno fumitur iic Pfahno LXXII. Hr. 6. plerique interprétés foenum vertunt , inter qtfos & ^ Mar
