Fabó András: A magyar- és erdélyországi mind a két vallású evangelikusok okmánytára (Pest, 1869)
Okmányok
O 2 42. Pálházi Gonczy Miklósnak Semptén, superintendenssé megválasztatásakor , febr. 7. 1613. letett esküje. (Juramentum Nicolai Gönczy de Pálháza, quod tempore suae in superintendentem electionis Semptaviae juravit 7. febr. 1613..) Ego Nicolaus Gröncz de Pálháza, legitime vocatus et ordinatus ecclesiae dei minister, dominorum ministrorum in comitatibus regni Hungáriáé cisdanubianis, posoniensi, mosoniensi, jaurinensi etc. degentium superintendens, juro coram deo vivo, patre, filio et spiritu sancto et promitto , quod ego in vita mea nullam aliam doctrinam docebo et promovebo, publice vel privatim, praeter eam, quae scriptis propheticis et apostolicis continetur, quaeque in confessione augustana, Carolo V. imperatori Augustae Vindelicorum anno domini millesimo quingentesimo tricesimo exhibita est, tum in Formula Concordiae comprehensa habetur. Quam confessionem ut et domini seniores et domini ministri, curae meae commissi, profiteantur et doceant, diligenter ac serio invigilabo et curabo, dominis ministris ecclesiarum et toti gregi a me dependenti, adjuvante me spiritus sancti gratia, sic praeesse studebo, uti bonum ac fidelem animarum pastorem ac divini verbi praeconem decet. Leges tam contuberniorum singulorum comitatuum et districtuum dominis ministris, quam mihi in officio superintendentis praescriptas observare et per cunctos ct singulos, ad meam inspectionem pertinentes, observari facere easque manutenere annitar. Haec omnia quod pro virili mea adimplere studebo, ita me deus adjuvet, pater, filius et spiritus sanctus et mea Christiana fides. Arnen. (Másolatból. Acta religionaria protestantium in Hungária tom. III. a nemzeti inuzemnban.) 4 3. Path ai István levele Kanizsai Pálfi Jánoshoz; Rohoncz, april 30. 1613.. (Epistola Stephani Pathai ad Joannem Pálfi Canisaeum; 30. april. 1613.) Salve charissime. Diuturnum silentium tuum facit, ut de tua valetudine dubitem. Quare si vales, bene est; ego vero, donec id verum esse sentiam, doleo. Ceterum, si te recte valere cognovero