Fabó András: A magyar- és erdélyországi mind a két vallású evangelikusok okmánytára (Pest, 1869)
Okmányok
173 victoria obarissimae meac Rebeculae, subsequuta altera tu» ej>t- ^'/3 mortuo gauderet filio, respondit: se ideo gaudere, quia filium praemisisset, non amisisset. Tu similiter filiolam praemisisti, non amisisti. Ergo gaudere debes jam, non lugere. Beatus es, fili, quia pignus seu depositum tuum in coelis est, illic jam cor tuum saepius versabitur, juxta dictum salvatoris: ubi thesaurus tuus, illic et coituum erit. Transtulit deus ad se thesaurum tuum, ut cor elevaret et reponeret in tabernaculo gloriae suae. Jam plantula tua e terra in atrium domini translata est et floret in domo Jehovae, juxta illud psalmi 92.: plantati in domo dei in atriis dei nostri florebuntABea- tus es, quia divina benedictione tanquam diademate insignitus in medio agmiue sanctae gregis incedis, Ubi una praemissa, reliquae sequuntur; vivunt autem omnes. Totus eras in hoc mundo perituro, jam parie&ihabes in coelo. 0 sortem beatam! 0 vitam jucundissimam ! Habes pignus in coelo, in terra, in quas oculos convertas ct piae paternitatis officium sedula dispensatione exerceas. Nata, ut moreretur, mortua est, ut viveret, non hoc datuj^omnibus. Postquam affectus tuos subegeris , conjugem tuam consolari non desinas, ne sibi, nimium moerendo, morbum accersat. Quod ad te in hoc luctu constitutum venire non potui, veniam peto. Nam literas tuas sab- batho sub occasum solis accepi, mane autem condonandum erat. Verum oblata proxima statim occasione vos invisere studebo. Consoletur te deus optimus maximus et conservet reliquam tuam domum protegatque ab omni malo juxta beneplacitum suum. Arnen. Datae Veszprémit 23. jan. 1617. tuus sine dolo Stephanus Pathainus. Kiilczim : Praeclarae eruditionis laude excellenti viro, Joanni Paulidi Canisaeo etc. (Másolatból. Acta religionaria protestanţi um in Hungária tom. III. a nemzeti múzeumban.) 101. Pathai István levele Kanizsai Pálfi Jánoshoz; Veszprém) jav. 27. 1617.. (Epistola Stephani Pathai ad Joannem Pálfi Canisaeum; 27. jan. 1617.) Iterum salve, fili carissime, precor tibi spiritum consolationis a deo. Tristes tuas literas de agone cum morte , et brevi speranda
