Fabó András: A magyar- és erdélyországi mind a két vallású evangelikusok okmánytára (Pest, 1869)

Okmányok

120

dolore correptus sum, qui ad hunc usque diem non sine praesagio imminentis periculi militat in misero corpusculo. Vivo gemens sub onere duplicis doloris. Spero, dum 2$$), ut te milii deus conservet, oro. Quod me pro ho^ peregrino domino Isaaco petentem exaudisti et eum fraterno amplexus es affectu, prout mihi ipse retulit, ago gratias, tuae humanitatis laudes apud suos grato ore celebraturus discessit. Allia cum pisis agrestibus, non hortensibus, recepi. Commentarium in Exodum nullum habeo mecum, veium Annotationes Tremellii et Francisci Junii; tibi abunde satisfaciente foecundo tuo ingenio, non opus est longa commentatione. Griiellum (?) ad te mitto 4^®e visitandis ecclesiis consilium in aliud tempus rejiciemus. Vita comite, absoluta solutionis solicitudine, et festorum instantium solennitate peracta, fortassis ad te veniam , filiolam adducturus in locum propositum. Vale, charissime, bellissime, diutissime, dominus sit dux et proteetor tuus. Arnen. Datum Veszprémii 28. mart. 1615- tuus sine dolo Stephanus Pathainus.

Kiilczim: Verae pietatis zelo instructissimo et solidae eruditionis laude celebri viro, domino Joanni Paulidi Canisaeo , ecclesiae papensis ministro fidelissimo et certarum ecclesiarum seniori vigi- lantissimo, domino suo filii loco amanter colendo.

(Másolatból. Acta religionaria protestantium in Hungária tom. III. a nemzeti múzeumban.)

71.

Pathai István levele Kanizsai Pálfi Jánoshoz • Veszprém, mart. 29. 1616.,

(Epistola Stephani Pathai ad Joannem Pálfi Canisaeum;

29. mart. 1615..)

Iterum salve, fili. Matthias Za»bo vestras, me postulante, sororem suam, conjugem Stephani Darabos, adduxerat, maritum ipsius, utpote mania laborantem, adducere non potuit. Quantum ex fratre dicti Stephani Darabos et ex verbis nuptulae, divortium urgentis, animadverto, misera muliercula taedio et odio legitimi sui mariti videtur laborare, fortassis etiam occultis alicujus promissis eo adducta est, ut spe futuri conjugii temere omnis concordiae viam sibi praecludat. Meo itaque judicio, discedere ab eo, ob hunc