Dáné Veronka - Szabadi István (szerk.): A Tiszántúli Református Egyházkerület Zsinati iratai I. 1578-1735 - Editiones Archivi Districtus Reformatorum Transtibiscani 24. (Debrecen, 2022)
Jegyzőkönyvek
214 1659 A TISZÁNTÚLI REFORMÁTUS EGYHÁZKERÜLET ZSINATI IRATAI Michael Papfalvi Csaholyban [2.] Horum reverendorum virorum ordinationem subsequuta est quatuor reverendorum seniorum confirmatio, ut pote: Petri Tartsali senioris Szatthmáriensis Pauli Diószeghi senioris Nyiriensis Michaelis Báthori senioris Marmatiensis Stephani Kerelői senioris Kőrös-MarusKözi [3.] i. Quos subsequuta est iterum causa matrimonialis reverendi Samuelis Lippai pastoris Károlyiensis qui separationem nactus ab uxore sua per reverendos viros et mulier in vinculum ecclesiae conjecta est quod sit inhabilis ad solutionem matrimonialis debiti. [4.] [102] 2. Lis inter Szatthmáriensem et suburbem ejusdem concepta de campana erigenda sedata est finaliter ita ut nunquam amplius contra voluntatem Szatthmáriensem ne vel mentionem facere ausint incolae suburbii calculo Generalis Ecclesiae roborat ad evitationem mali futuri. [5.] 3. Cives Debrecenienses mediante supplicatione humili intercedunt coram Sancta Generali Congregatione implorantes licentiam ministris suis emanendi e partialibus et generalibus absque scitu senioris ecclesiastici. Quod impetrare nequaquam potuerunt ministri Debrecenienses pro ut alterius loci obstricti sunt pollicitatione dexterae ad obedientiam praestandam seniori ecclesiae et ad unionem observandam. Venia tamen accepta a seniore unus illorum domi manere potest. [6.] Piis lectoribus salutem dicunt et debita officia candide pollicentur! Vetus in Ecclesia ritus est, et gravi authoritate sapientum sancitus et receptus, hoc litterarum et testimoniorum genus, quibus Ecclesiis ac Rebuspublicis et piis aliis commendatur hi, qui honestos progressus in studiis bonarum artium, praecipue vero in doctrina coelesti fecerunt. Est enim vestigium veteris illius disciplinae Ecclesiasticae, qua sancitum erat, ne in Ecclesias reciperentur peregrini a novim, nisi afferentes litteras, quas vetusti Canones auqaxiKCu; apellant, quibus ostendabatur, eum qui litteras tales exhibuisset, nullo crimine aut scelere pollutum esse, quo ab Ecclesiae societate seu a ministerio ecclesiastico arceri possit. Erantque his simul inserta testimonio, de studiis, moribus, et profectus uniuscujusque, ut Ecclesiae eos recipere et provehere nihil dubitarent. Hunc sapienter constitutum ritum nos quoque pie in nostris Ecclesiis retinemus, idque his necessariis de causis: Primum, ut veri et legitimi ministri publico nostrarum litterarum testimonio ac suffragio ornati, ab erroribus seu stellionibus discerrerentur, qui hinc inde sine certa ac fixa sede vagantur, et Ecclesias invadunt, ut eas turbent, et monstruosas opiniones ac falsa dogmata ad eas inficiendas spargant. Qua in re quantum periculi sit, non dubium est sapientes intelligere
