VJESNIK 18. (ZAGREB, 1916.)

Strana - SVESKA 2. - 117

117 et subiectus esse deberet, ut ex canone siue capitulo sequente manifeste apparet, quem canonem de uerbo ad uerbum inserere placuit, ' cuius tenor est talis : Quoniam in plerisque partibus infra eandem ciuitatem atque dioecesim permixti sunt populi diuersarum linguarum, habentes sub una fide uârios ritus et mores, districte praecipimus, ut pontifices huiusmodi ciuitatum siue dioecesum prouideant viros idoneos, qui secundum diuersitatem rituum et linguarum, diuina Ulis officia célèbrent et ecclesiastica sacramenta ministrent, instruendo eos, uerbo pariter et exemplo. Prohibemus autem omnino, ne una eademque ciuitas siue dioecesis diuersos pontifices habeat, tanquam unum corpus diuersa capita quasi monstrum. Sed si propter praedictas causas (diuersas videlicet linguas et diuersos ritus) urgens nécessitas postulauerit, pontifex loci catholicum praesulem, nationibus illis conformem, prouida deliberatione, constituât sibi vicarium in praedictis, qui ei per omnia sit obediens et subiectus. Vnde si quis aliter se ingesserit, excommunicationis se nouerit mucrone percussum et si nec sic resipuerit, ab omni ministerio ecclesiastico deponatur, adhibito (si necesse fuerit) brachio saeculari ad tantam insolentiam compescendam etc. Hactenus praecitatus canon in concilio generali lateranensi quarto, anno domini millesimö centesimo decimo quinto Romae apud Lateranum sub Innocentio Tertio pontifice celebrato. Qui canon inde desumptus in decretalibus Gregorii Septimi sub titulo : de officio iudicis ordinarii, pro capitulo 14 relatus est, in quo, cum facultas đetur, ordinario dioecesano episcopo, constituendi praesulem, qui populis ob diuersas linguas et diuersos ritus diuina celebrare et sacramenta administrare isque vicarius ordinarii eique obediens et subiectus esse debeat. Manifeste apparet, quod sine scitu et licentia episcopi zagrabiensis, talis valachichus praetensus episcopus et episcopatus etiam ob ritus diuersos in sua zagrabiensi dioecesi a praefato Ferdinandu Secundo, Romanorum imperatore Hungariae et Sclauoniae rege, creari non poterat, tarn ex praemissa, quam ex hac alia ratione, ne unus episcopatus aut una dioecesis duo habeat capita, ueluti aliquod monstrum. Quapropter idem antelatus dominus reuerendissimus exponens, primo protestatus est, super eo, quod in dioecesi sua zagrabiensi iuxta praecitatum canonem siue capitulum praenominatus episcopatus vretaniensis intitulatus absque scitu et consensu praedecessorum suorum episcoporum zagrabiensium iundari non poterat et quod in praeiudicium episcopi et dioecesis zagrabiensis fundatus sit. Ad haec etiamsi cum praescitu et consensu suorum praedecessorum fundatus fuisset fundarique potuisset, adhuc tarnen episcopo moderno zagrabiensi ac suis praedecessoribus, episcopis zagrabiensibus, ueluti suus ac illorum vicarius obediens et subiectus deberet esse. Hic autem modernus praetensus Valačhorum siue Rascianorum in dioecesi zagrabiensi residentium, episcopus Maximus Pietrouich non solum praedecessoribus suis sed etiam