VJESNIK 14. (ZAGREB, 1912)
Strana - 53
53 Wladislaus dei gracia rex Hungarie et Bohemie etc. Egregii fidèles nobis dilecti. Quia nos fideli nostro magnifico Georgio Kanisay, illorum regnorum Dalmacie, Croaciae et Sclauoniae bano, ad occupacionem banatus eorundem regnorum nostrorum, ad quam iam illum cum plena informacione et facultate nostra misimus, pecunias trium mensium, que insimul computate faciunt mille ac ducentos et quinquaginta florenos, de taxa siue contribucioue nostra presenti nobis de illo regno nostro Sclauonie proueniente, per vos dandas duximus et deputandas damus que et deputamus per présentes, mandantes fidelitati vestre harum série firmissime, quatenus dum et quamprimum per eundem Georgium vel homines suos per eum ad id cum presentibus deputandos, requisiti fueritis, statim prescriptos mille ac ducentos et quinquaginta florenos eidem Georgio Kanizay nostram regiam ad racionem dare et cum effectu consignare modis omnibus debeatis et teneamini. Présentes pro vestra superinde expedicione reseruanda. Datum Bude feria quarta pro xima post festum Conuersionis beati Pauli Apostoli, anno domini mil lesimo quingentesimo octauo. Original s utisnutim pečatom. Acta mem. no. 44. 25. 3. marta 1508. U Valpovu. Palatin Emerik Perényi, herceg Lovro Iločki, nadbiskup kaločki Grgur Frankapan i Mojsija Buzlay de Gergerlalca utanačuju izmedju sebe savez na medjusobnu obranu i potporu. Nos Emericus de Peren, comes perpetuus Abaujvariensis, regni Hungarie palatinus et iudex Cumanorum, ac Laurencius dux de Wy lak, Gregorius de Frangepanibus, Colocensis et Bachiensis archiepis copus, et Moyses Buzlay de Gergerlaka, magister curie régie, memorie commendamus tenore presencium significantes quibus expedit vniuersis, quod nos cupientes illum amorem ab inicio inter nos mutuo de plura fide et spe in alterutrum certificare, qua mediante, imprimis serenis simo principi et domino domino Wladislao régi, domino nostro gra ciosissimo et illustrissimo domino Ludovico nato eiusdem carissimo eo fipeliora seruicia exhibere, ac huic regno periclitanti succurrere, hono remque et statum nostrum mutuo conseruare quibuscunque denique nobis vel alteri nostrum aduersantibus. aut in perniciem machinantibus nemine excepto resistere et obuiare valeamus, ad hanc deuenimus vnio nem, conclusimusque et determinauimus, inter nos perpetuo et inuiola biliter obseruare, compromittentes, vt quilibet nostrum Semper et vbique
