VJESNIK 10. (ZAGREB, 1908.)

Strana - 47

47 plicauît. Vnde nos prefatî magistri Michaelis gratis affectibus intuentes obse­quiorum mérita, quibus diligentibus studiis sis hactenus erga nostram claruit maiestatem et inantea eo studiosius clarere debebit, quo se et suos singularioribus (nostris) graciis senciet decor(atos) (animo) deliberato et ex certa nostre maiestatis sciencia eidem magistro Michaeli suisque heredibus et posteritatibus vniuersis ad ipsius magistri Michaelis supplicacionis instanciam (supradicta?) arma sew nobilitatis insignia hic depicta (ac) pictoris magisterio distinc(ta) colorum varietatibus descripta conferimus, eundemque Michaelem in vniuersis suis (porcionibus) possessionariis, per ipsum iusto iuris titulo acquisitis, inuentis et acquirendis, nobilita(mus) ac in nu­merum et kateruam verorum et naturalium regni nostri nobilium sub (vexiïlo) nostro regio militancium duximus aggregandum, ymo nobilitamus, in cetum et kateruam verorum et naturalium regni nostri nobilium aggregamus virtute presencium mediante, de habundanciorique plenitudine specialis nostre gracie ad maiorem prelibati magistri Michaelis nobilitatis gloriam proprio motu con­cedimus et elargimur, vt idem magister Michael suique heredes et posteritas vniuersa nata et nascitura hec nobilitate et arma sew nobilitatis insignia, prout presentibus literis nostris circa principium aut circa caput appropriatis co­loribus diuersis inserta pictura dénotât et déclarât a modo in antea et deinceps in preliis, hastiludiis, torneamentis et in omni exercicio militari gestare valeant pariter et déferre gaudeant, fauore regio ac de tanto munere singularis gracie, antefatus magister Michael suique heredes et posteritates, merito exultent, tan­toque fideliori studio ad honorem regium eorundem in antea soliceretur in­tentio, quanto ampliori fauore preuentos se conspiciunt munere graciarum. Pré­sentes autem ad premissorum memoriam perpetuam cum pendenti nostro se­creto sigillo, quo vt rex Hungarie vtimur, pretibato magistro Michaeli suisque heredibus et posteritatibus vniuersis duximus graciose concedendum. Datum in nostra ciuitate Znewma parcium Morauie feria sexta proxima post festum annunciacionis virginis gloriose. Anno domini millesimo, quadringentesimo vi­gesimo primo. Regnorum nostrorum anno Hungarie etc. tricesimo quinto, Ro­manorum vndecimo, Bohemie vero primo. (Ne izdani izvornik u sbirci jugoslavenske akademije znanosti i umjet­nosti u Zagrebu. — Grb izdan u „Adel v. Kroat." tab. 114.) Obitelj Ravenska spominje se već u listinama XIV. vijeka kao vlastnica imanja Raven u županiji križevačkoj. Plemstvo dobila je od hrvatskoga bana Nikole g. 1346. Ovo je jedini do sada poznati slučaj, da je ban podjelio plemstvo, te je s toga od velike državnopravne važnosti. VII. Dab de Zagrabia. Plemićki list i grbovnica kralja Sigismunda, izdana u Požunu, 8. ja­nuara 1430. za Mihajla sina Mateja Dab (Dub?) de Zagrabia, kraljevog bri­jača (barbirius nostre maiestatis). (Izvornik u arkivu županije Maramaros. Izdan: „Turul" 1887. — Grb u „Adel v. Kroatien" tab. 25.)

Next

/
Oldalképek
Tartalom