ARHIVSKI VJESNIK 36. (ZAGREB, 1993.)

Strana - 96

J. Kolanović, Hrvatsko običajno pravo... Arh. vjesn., god. 36 (1993) str. 85-98 cionem sinceram. Que per inadvertenciam conceduntur et veritate tacita impetrantur, carere debent racionabiliter impetratis et sunt merito revocanda. Sane, dum olim questio, que vertebatur inter comitem Iohannem condam comitis Nelipcii de Citina, actorem, ex parte una, et nobiles viros Wulkec, Nenadich ac Hostoyam, fratres et proximos suos, conventos, ex parte altera, de quibusdam possessionibus in districtu Radobillye existentibus, empticiis, ut dicitur, agitata fuisset in curia nostra ladre; et ex eo, quod predictus Vulkec et alii cum eo superius nominati, citati et vocati fuerunt semel et bis tantum, ut comparèrent coram nobis, super questionem predictam responsuri, et non comparuerunt in termino ipsis prefixo, de conscilio certorum iurisperitorum et iudicum curie nostre Latinorum, qui consuetudines Crohacie tamquam inassueti in eis penitus innorabant; credentes, iuxta Regni Sicilie consuetudines, et prout ius commune déclarât, contumaces in primo termino, ob eorum contumaciam certo modo condempnantur, et actor, causa rei servande, usque ad anni circulum inducitur et ponitur in possessionem bonorum partis adverse seu convente, que per actorem petuntur eidem. Que quidem consuetudines non servantur in partibus Crohativis, sed secundum ipsas consuetudines alii termini exinde sunt servandi, prout successive, post latam sentenciam, ad nostrum pervenit auditum. Sentenciavimus inadvertenter contra dictas consuetudines Crohativas, nostro conscilio Lationorum totaliter innotas, et protulimus in scriptis quandam sentenciam sub nostro sigillo, quod comes Iohannes predictus poni deberet in corporalem possessionem dictarum possessionum, et hoc causa rei servande, ut prefertur. Demum vero, successu temporis, dum pars ad versa ipsius comitis Iohannis super dictam sentenciam sentiret se penitus aggravatam, excellencie nostre humiliter supplicavit, ut circa declaracionem veriorum consuetudinum Crohacie habendam, in iudi cio castri et sedis Tininii, ubi iura Crohatorum convenienter redduntur et clarius lucidantur, per homines antiquos Crohacie in talibus expertos, committere dignaremur. Nos igitur ipsius partis adverse dicti comitis Iohannis iustis peticionibus in hac parte benigniter inclinati, pro declaracione et cognicione veritica gravaminum, quo pars ipsa supradictam sentenciam pretendebat, cognicionem ipsius cause Petro filio Martini comiti Tininii et Holacchorum, necnon Francisco Dentici de Neapoli, dicto Maccarollo, nostri hospicii senescallo, et Guidoni de Mathafarris de Iadra, familiaribus nostris, commisimus de sciencia nostra certa, ut personaliter accédèrent ad sedem iudicii dicti castri Tininii. Et vocatis per eos antiquioribus hominibus dictarum parcium Crohacie, qui scirent consuetudines ipsarum parcium, et una cum eis examinarent diligenter et cognoscerent ac terminarent quicquid esset racionabiliter exinde terminandum, iuxta consuetudines Crohativas. Quando quidem nostri commissarii, iuxta nostrum mandátum, ad predictam sedem personaliter accesserunt et antiquiores homines, quos in venire potuerunt, et magis expertos in sciendo consuetudines Crohativas iamdictas vocari fecerunt; et hiis omnibus pro tribunali sedentibus et auditis ac examinatis iuribus dicte cause, presentibus ambabus partibus supradictis, finaliter terminarent, quod prefatus comes Iohannes poni non debuit in possessionem modo premisso secundum consuetudines Crohativas antedictas. De cuius 96