ARHIVSKI VJESNIK 16. (ZAGREB, 1973.)

Strana - 380

Od već spomenute količine arhivske građe Arhiva Hercegovine u Vodiču je obrađena »skoro sva preuzeta i registraturna građa« [str. X] ili točnije 244. zbirke i fonda, od ukupno 292 fonda i zbirke koje, prema malo prije citiranom tekstu iz istorijata, postoje u Arhivu Hercegovine [usp. str. XIV]. Redni broj zbirki i fondova utemeljen je na kronologiji, tj. »po početnoj godini rada stvaraoca fonda« [str. X] »Odstupanja od takvog izlaganja učinjena su, ističe se u uputama — jedino kod fondova narodnih odbora srezova da bi se označila administrativno-teritorijalna pripadnost opštinskih, mjesnih odbora pojedinom srezu« [str. X]. Naglašeno je, nadalje, da su »fondovi koji imaju istu godinu početka rada« sistematizirani »abecedno po nazivu fonda, a kad fondovi imaju isti naziv i godinu nastanka, kao odrednica za redosljed u Vodiču uzima se mjesto nastanka fonda« [str. X]. Pri obradi fondova i zbirki učinjena je podjela na jednostavne i složene. Jednostavni fondovi obrađeni su, koliko je to bilo moguće, prema ovim elementima: 1) naziv fonda, granična godina i signatura; 2) količina spisa i raspon godina; 3) broj i vrsta knjiga i raspon godina; 4) sređenost i obrađenost; 5) historijat tvorca fonda; 6) osnovna karakteristika sadržaja; 7) jezik i stupanj očuvanosti građe; 8) historijat fonda i 9) bibliografski podaci. Složeni fondovi »(ako su sređeni po organizacionim jedinicama) i kod fondova koji su sređeni po serijama ili po osnovnim grupama« [str. X] obrađeni su »nešto izmijenjenim redom«. Kod takvih fondova prvih 5 elemenata su isti kao kod jednostavnih fondova, zatim slijedi kao 6) organizacijska jedinica fonda i 7) jezik i stupanj očuvanosti građe. Organizacijske jedinice opisuju se »ovim odrednicama: — količina spisa i raspon godina — broj i vrsta knjiga i raspon godina [i] — osnovna karakteristika sadržaja [str. X]. Iza »posebnog opisa organizacionih jedinica ili serija navode se za cjelokupan fond ove odrednice: — istorijska bilješka [i] — bibliografski podaci« [str. X]. Naglašeno je, konačno, »odstupanja od opisanog redosljeda bilježenja podataka za fondove sa složenom strukturom bilo je samo u nekoliko slučajeva radi ukazivanja na posebne karakteristike građe« [str. XI]. Ako prijeđemo na primjenu elemenata i odrednica kako su iznesene u Uputama za korištenje Vodiča, na obradu pojedinih zbirki i fondova u Vodiču kroz fondove i zbirke Arhiva Hercegovine, te ako svratimo pažnju na dosljednost i tehničku stranu te primjene, zapažamo: Vodič kroz fondove i zbirke Arhiva Hercegovine počinje (br. 1) Zbirkom orijentalnih rukopisa, U toj zbirci nalazi se ujedno najstariji rukopis datiran god. 1382. Najmlađi rukopis iz iste zbirke datiran je god. 1883. U cijeloj zbirci, koja broji 754 rukopisa, najvrednija su »dva autografa mostarskog muftije i muderisa«, koji potječu iz druge polovice XVII stoljeća (str. 1). Zatim slijedi možda najvrednija zbirka u Arhivu Hercegovine, Zbirka acta turcarum. Najstariji dokument zbirke potječe iz god. 1517, a najmlađi iz 1878. (str. 2). Popis zbirki i fondova u Vodiču vodi nas kroz XIX i XX stoljeće i završava najmlađim fondom iz XX stoljeća koji se čuva u Arhivu. To je fond stambene zajednice »Luka« u Mostaru, čiji spisi potječu iz god. 1963. i 1964. Prateći redoslijed zbirki i fondova u Vodiču, čitatelj se upoznaje s mnoštvom raznovrsnih podataka, povezanih uz elemente i odrednice dotičnog fonda ili zbirke. 380