ARHIVSKI VJESNIK 7-8. (ZAGREB, 1964-1965.)
Strana - 192
24. Zagreb, 1565. VI 11. Koncept isprave koju je Zagrebački kaptol izdao Franji Tahyju povodom odbijanja Ursule Meknyczer da primi Tahyja na Susjedgrad. 1565. feria secunda sacri fešti Penthecostis, quod dum nos ad iustam et legitimam petitionem magnifici domini Francisci de Tah, agazonum regalium magistri, duos ex nobis reverendum videlicet ac venerabiles dominos Thomam Dyanwary archidiaconum Dubyczensem et magistrum Mathiam Dombrensem, socios scilicet et concanonicos nostros, ad infrascripta suo modo peragenda e medio nostri, nostro pro testimonio fidedignos, duxeramus destinari. Qui tarnen exinde ad nos reuersi nobis sub corporali ipsorum iuramento coram nobis praestito conformiter retulerunt in hune modum. Qualiter dum ipsi sabbato in vigilia videlicet sacri festi Penthecostis proxime praeteriti transacto, 1 unacum egregiis Georgio Myhanowych et altero Georgio Gwzych, hominibus scilicet et familiaribus spectabilis et magnifici domini Petri Erdewdy de Monyorokerek comitis perpetui Montis Claudii ac Regnorum Dalmatiae, Croatiae et Sclavoniae bani, per eundem Petrum Erdewdy banum ad id specialiter deputatis et transmissis, ad castrum Zomzedwar vocatum in comitatu Zagrabiensi existens et habitum accessissent, tune ibidem et eodem die iidem Georgius Myhanowych et alter Georgius Gwzych, homines praefati domini bani, generosam dominam Ursulam Meknyczer relictam magnifici condam Andreae Hennyngh de dicta Zomzedwar et filias eiusdem admonuerunt, ut eadem domina cum filiabus suis iuxta mandatum Sacrae Maiestatis Caesareae ipsis iam ante exhibitum annotatum dominum Franciscum Tahy, uxoremque et liberos suos, in dominium dimidietatum, tam eiusdem castri Zomzedwara, quam etiam castelli Also Zthobycza ac earundem dimidietatum pertinentiarum intromitterent, quoniam is esset vigesimus dies ad id per Sacratissimam Caesaream Maiestatem eisdem praefixus. Ad quae praefata domina Ursula Meknyczer suo ac dictarum filiarum suarum nominibus et in personis cum praefatione humilium seruitiorum suorum respondisset in hec verba: »Ego inquit mandata Suae Sacratissimae Caesareae et Regiae Maiestatis, domini et domini mei clementissimi atque principis christianissimi, intellexi et mandatis Suae Sacratissimae Maiestatis unacum filiabus meis, orphanulis Suae Maiestatis, semper fui obediens, sum etiam immo et in futurum esse volo. Sua autem Sacra Maiestas tanquam dominus et princeps clementissimus unicuique, tam diuiti, quam etiam pauperi, pro iustitia administranda atque praestanda iuravit. Per hocque scio, quod me unacum istis orphanulis Suae Maiestatis, filiabus meis, justis in juribus contra libertatem Regni non turbabit et neque per alium turbare et molestare pacietur. Hoc autem numquam auditum fuit in hoc Regno Sclauoniae et Hungariae, quod aliquis absque legittima citatione et processu iuridico condemnaretur ac in iustis suis iuribus per quempiam turbaretur. Nam ego cum filiabus meis, orphanulis Suae Maiestatis, per neminem sum citata et neque in iuridico processu condemnata. Supplico autem Suae Sacrae Maiestati, tamquam domino clementissimo, faciat iudicium et iustitiam iuxta Regni consuetudinem et quiequid ordo iuris dictauerit, id unacum filiabus meis parata sum subire eaque omnia et singula quae sunt iuridica tollerare. Insuper ego inquit protestor et inhibeo coram vobis testimonio Capituli omnes violentos bonorum meorum et filiarum mearum occupatores, qui ea velint et niterentur sine quauis iuridica sententia occupare.« 192
