Zakar Péter: „Egyedül Kossuth szava parancsolt…” Katolikus papok feljegyzései az 1848/49-es szabadságharc eseményeiről - Dél-Alföldi évszázadok 16. (Szeged, 2001)
LITTERAE MEMORIALES IOANNIS HÁM. ANNO 1850
Dum haec ita agerentur, II. D. Epus 203 Lönhárd[sic!] a Dno 204 Abbate Cziegler, Castrensi Superiore Budensi, Budám jam reverso, accepit Litteras, in quibus inter alia notificatur, quod per Hungaros, Mense Majo Budám expugnantes, res meae omnes, uti omnis generis vestes, mensalis apparátus in mappis et mappulis; — argenteria in Coclearibus, Cultris pro personis circiter 80; in Candelabris etc. sint confiscatae tanquam a tali, qui propter adhaesionem Regi pro Patriae proditore est deciaratus. — Is pro bona in me voluntate, me consolando hoc nóvum infortunium mihi notum fecit. Rursus via consueta indirecta mihi insinuatur, quod Collationales Primatiae et A. Eptus 205 Stigoniensis sua forma expeditae et regia Subscriptione munitae per me resignari desiderentur, secus ad id faciendum scripto provocabor, verius jubebor. — Non opus est ullo Mandato; ultro ad nudam insinuationem resignare paratus sum; et illico medio mei Canonici misi, quin vei scire voluerim quis? quare rehabere velit. Tandem accepi Litteras, quod quamvis adhuc Arx Comaromiensis et PetroVaradinensis nondum se dediderint, tamen jam absque periculo licet via non consueta, Pestinum, inde ultro etiam Szathmarinum iri possit. Nulla igitur interjecta mora, die 17-a Septembris Vienna discessi, via navali usque Gönnyő: inde via alia in curru, circuitum faciendo cum Comarium sub oppugnatione fuerit, 19-a Sept. 206 perveni Pestinum; — inde, ex Claustro Patrum Servitarum nec exeundo, ex disreptis sub oppugnatione rebus, et argenteria nihil recipiendo, die 21-a Sept. 207 Abivi; ac 23-a T. Nánám 208 pertigi, ubi non aliud, quam abominationem desolationis reperi; — adeo omnia direpta, ut nec ex pecoribus, et pecudibus, nec in cellariis, et granariis quidquam pro me relictum sit; — adeo proventus etiam omnes absumpti, ut ne Cruciferum mihi officiales praebere valuerint. Eos dein provocavi, ut cum modo mihi nihil dare possint, et ego omnibus exhaustus, expensis ad domus sustentationem egeam, conentur aliquid mihi ad minus pro novo anno subministrare.— Anno 1850. Praefectus mense Januario anni huius 1850-i Szathmárini comparuit; ast nec cruciferum túlit, asserendo, se nec famulitium exsolvere potuisse, imo ut nihil habere dici possim, cum modo nihil habeam a me mille Rfnos W. 209 postulavit. — In tam miseram sortem redactus sum; — et qui recta via incedere, et nulli parti nocere studui, Deum indesinenter orando pro Regis, et Augustae Regnantis Domus incolumitate, perinde ac Patriae salute, et pace: ex utraque parte tamen afflictus sum. — Bone Deus, sine Cuius nutu nec Capillus quidem de capite nostro perit, nihilque adversi sine tua voluntate nobis evenit; — haec, quae me in his tribulationum diebus presserant, mala, a Te in me immissa credo, et adoro Te, et pro his omnibus gratias ago. — Non mihi Ulustrissimus Dominus Episcopus Dominó Archi-Episcopatus Septembris Septembris Tisza-Nánám Rhenensesflorenos Walutales
