Ciszterci rendi katolikus gimnázium, Baja, 1883
36 et Taberoni, 1) quis dubitaverit? Minimé autem alacre S. Galbae ingenium et dicendi artificium aequavit, sermone praesertim vetustiore et a Quintiliamo 2) de dicendi generibus loquenti inter horridiora posito. Frequentiore usu praeter litteras doctus Scipio Aem. iam ex ingenio, quod qua constantia animi et virtute hostium terror fuerat,eadem, quin libere, quid sentiat, omni populo ediceret, nullo periculo detineri potuit, múltúin in foro et in certaminibus nunc praesertim a Tib. Graccho inauguratis versabatur. Scilicet, qui castis moribus omnem animum Catoni imitando dedit, cuius praeclara de eo fertur sententia: „olog nénvvrai, tol Sh ömccl aloGovGivNeque oratio indigna exemplo fűit. Hoc ex censorio munere 612. proxime iudicatur, quod auspicatus ingenua oratione protessus est, qua ratione munera administraturus esset; 3) populum ad maioruni móres alia hortabatur, quum afferret, qua severitate iIli non in corruptos solum, sed ad minimam quamque morum licentiam usi essent; 4) dixit in Sulp. Gallum, 5) quod tunicis incederet manus totas opórientibus, quod indecorum ab omnibus habitum. Eodem ex munere orta est causa eius celeberrima pro se contra T. Claud. Asellum, qui equum a Scipione ademptum gratia Mummii, alterius censoris, recuperavit. Quinque orationes a Scipione accusato liabitae sunt, quaium aliqua fragmanta a Gellio 0) referuntur. Accusavit S. Cottam motus sociorum querelis tanta eloquentia et auctoritate, fide et innocentia, ut causa septies ampliata reus a iudicibus, ne praecipuae accusatoris amplitudini damnatio eius donata existimaretur, percussus tandem misericordia solutus est. 7) Quum vero indefessus Gracchorum leges impugnasset, ita, ut populi gratia excideret et mucrone inimico neci traderetur 625. suspicio proxima subit plures alias praeter legis Papiriae et iudiciariae T. Gracchi dissuasiones exstitisse. Litteris usum esse in tradendis orationibus a Festő 8) docemur teste, qui eum ex Africa reversum de rebus suis scripsisse fatetur. In omnibus nervosa quadam eloquentia, quam altissima prudentia et sanctissima aequitas: in agendo rationes firmaverunt, irónia Socraticae simili 9) vei ex paucissimis, quae supersunt, fragmentis ornatur. Araplificationem et vivam partium enumerationem ad movendum diligenter app'icat; vim breviter et circumcise dicendi ex gravitate, e Graecorum studiis subtilitatem, in sermone atticae puritatis splendorem 1 0) omnibus aetatis suae prodit excellentem. Principales hos viros ex recentiore Catonis aequalium propagine, ut hic potius afferx-em, quamquam mullo intervallo Gracchos praecedei) Cic. De Orat. II. 84. — 2) Instit. Orat XII. 10. 10. — 3) Val. Max. VI. 4. 2. — <) Gell. Noct. Att. IV. 20. — 5) Gell. Noct. Att. VII. 12. — 6) Noct. Att. VII. 11. — 7) Cic. pro Mur. 28. Val. Max. VIII. 1. 11. — 8) Meyer.: Orat. Rom. fragmenta. — 9) Cic. Brut. 87. — W) Gell. Noct. Att. II. 20.