Bács megyei püspöki körlevelek, 1929

— 16 — bis visitent Basilicas Lateranensem SSmi Salva­toris, Vaticanam S. Petri Ap. et Liberianam S. Mariae Maioris ; ibique devotas preces per ali­quod temporis spatium effundant ad mentem Summi Pontificis superius propositam ac gene- ratim pro conversione peccatorum, exstirpatione haeresum ac schismatum, pro pace et concordia omnium principum, unde facilius consequentur exaltatio, prosperitas et libertas Ecclesiae catho­licae eiusque Capitis Vicarii Jesu Christi. Quod, si vel nimia locorum distantia, vel alio iusto impedimento, incolis praesertim sub­urbii ad memoratas Basilicas difficilis sit aditus, concedimus ut confessarii singulis permittant accessum ad aliam parochialem Ecclesiam Ora- toriumve publicum, ubi Missae Sacrificium cele­brari consueverit, ad easdem visitationes simili­ter complendas. 21’. Duobus diebus, praeter illos in quibus ieiunium et abstinentia ex praecepto obligant, ieiunent cum abstinentia ad normam Canonum Codicis I. C. 3°. Confessionem sacramentalem rite insti­tuant, in qua a peccatis absolvantur, praeter confessionem annuam praecepto communi in- iunctam; ac sancta Eucharistiae communione pie reficiantur, praeter communionem paschalem. 4®. Tandem aliquam eleemosynam pro sua quisque facultate et pietate, audito confessarii consilio, in aliquod opus pium elargiantur; prae­cipue Opus Propagationis et Praeservationis fidei commendamus. II. Extra Romanam dioecesim, ubique ter­rarum praescribimus duas visitationes, vel eodem die vel diversis diebus, pie peragendas in tribus ecclesiis vel oratoriis publicis, in quibus Missa saltem celebrari soleat, quae a loci Ordinario vel ex ipsius mandato assignanda erunt; quod si tot templa alicubi non habeantur, tres visita­tiones in duobus, aut sex in uno peragantur. Praeterea cetera superius recensita opera a sin­gulis accurate perficienda sunt. III. Pro iis qui sive Romae, sive ubique collegialiter seu processionaliter, ut aiunt, duce parocho aliove designato sacerdote, visitationes instituere velint, Ordinarius poterit visitationes prudenti suo arbitrio etiam ad minorem nume­rum reducere. IV. Visitationes possint peragi partim in una dioecesi et partim in alia ; et in eadem dioecesi partim in uno loco, partim in alio; in templis tamen pro unoquoque loco legitime assignatis. V. Fideles, qui fuerint quavis iusta et rationabili causa impediti quominus vel aliquod ex recensitis operibus vel etiam omnia rite compleant, confessarii poterunt dispensare, opera praescripta in aliquod aliud opus commutando. VI. Religiosi omnes et quotquot hoc no­mine veniunt in parte secunda libri secundi Co­dicis luris Can. dispensari possunt tum singillatim tum collegialiter a suis immediatis superioribus, commutatis operibus praescriptis in alia, quae tamen non sint sub praecepto debita; Congre­gationes autem religiosae laicales ab eo sacer­dote, qui regimen earum exercet in foro externo ; atque occurrente necessitate, singuli a proprio confessario. Confessarii, per totum lubilaei tempus, ge­nerarim sequantur, in absolvendo et dispensando, disciplinam a Codice luris Canonici novissime inductam. Minime tamen suspendimus extraordinarias facultates utcumque delegatas, quibus forte iidem potiuntur. Sed praeterea has, quae sequuntur facultates ipsis concedimus hoc anno exercen­das, intra limites iurisdictionis sive ordinariae sive delegatae, qua a suis Ordinariis instructi sint. Scilicet, sive Romae, sive alibi absolvere valeant poenitentes rite dispositos ab omnibus casibus vel ab homine vel a iure, sub censura vel sine censura utcumque reservatis, exceptis dumtaxat casibus cum violationis secreti Sancti Officii, tum specialissimo modo Summo Ponti­fici reservatis (cann. 2320, 2343, 2367 et 2369 Cod. I. C.), tum denique illis, pro quibus, vel post obtentam vi Canonis 900 absolutionem, obligatio adhuc manet ad S. Poenitentiariam recurrendi et standi eius mandatis (cfr. Decretum Sacrae Poenitentiariae 16 Novembris 1928). Concedi­mus item singulis confessariis, ut supra appro­batis, facultatem dispensandi ex rationabili causa in votis privatis omnibus, etiam iuratis, iis ta­men exceptis quae Canone 1309 Sedi Aposto- licae reservantur, exceptoque voto acceptato a tertio, cui dispensatio proinde detrimento esset, nisi ipse iuri suo cesserit. Vota quoque poena­lia commutari poterunt, sed in opus tantummodo quod aeque efficaciter a peccato retrahat. Facultates huiusmodi absolvendi vel di­spensandi illis solis applicari possunt, quibus sin­cerus est animus lucrandi Iubilaeum atque opera praescripta vel commutata adimplendi. Si tamen iidem fideles, applicatione iam obtenta, rationa­bili impedimento prohibeantur quominus cetera perficiant, benigne statuimus, acceptam applica­tionem fore item valituram. Iisdem porro facultatibus confessarii utan­tur in solo foro conscientiae etiam extra sacra- mentali, nisi, ut patet, agatur de peccato sacra- mentaliter absolvendo. Qui aliqua censura fuerint nominatim af­fecti vel uti tales publice renuntiati, nequeunt tamdiu frui beneficio lubilaei, quamdiu in foro externo non satisfecerint prout de jure. Si tamen contumaciam in foro interno sincere deposuerint et rite dispositos sese ostenderint, poterunt, re­moto scandalo, in foro sacramentali interim ab­solvi ad finem dumtaxat lucrandi Iubilaeum cum onere quam primum se subiiciendi etiam in foro externo ad tramitem iuris. Iubilaeum, quod attinet ad plenariam in­dulgentiam sibi vel animabus purgatorii appli­candam, bis aut pluries acquiri potest, iniuncta

Next

/
Oldalképek
Tartalom