Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)
Függelék
Υπουργείο Εμπορίου. Το 1919 μεταφέρθηκε στο κτίριο της οδού Király ήδη ως υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών και στην επαγγελματική ιεραρχία έφτασε ως το βαθμό του Υφυπουργού. Ο Morvay απεβίωσε το 1946 και η Katalin το 1941.81 Η Mária Lujza το 1896, σε ηλικία 19 ετών, παντρεύτηκε τον επίσης λουθηρανό Miklós Szentpály (1870-1943), τότε 25 ετών, κάτοικο του Nagyszőlős, ο οποίος εργαζόταν τότε σαν επιθεωρητής λογιστηρίου και στο τέλος της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συνταξιοδοτήθηκε ως υπονομάρχης.82 Το ζεύγος ζούσε στο Nagyszőlős, απόκτησαν δύο παιδιά: τον Miklós και την Izabella. Στα μέσα της δεκαετίας 1910 πήραν διαζύγιο.83 Στη δεκαετία του ’30 η γυναίκα ζούσε στο Nyáregyháza. Σ’ αυτούς τους γόμους εκείνο που εκπλήσσει δεν είναι ότι και οι δύο κοπέλες παντρευτήκανε με ξεπεσμένους ευγενείς - αυτό έπεται λογικά από την ανατροφή και τον τρόπο ζωής τους -, αλλά το γεγονός ότι και οι δύο άνδρες τους είναι λουθηρανοί, ενώ οι γονείς των γυναικών ήταν εν μέρει ελληνορθόδοξοι και εν μέρει καθολικοί. Ο ανεψιός τους, ο István (εγγονός του Szilárd) περιγράφει τις δύο κοπέλες με αρκετά μελανά χρώματα. «Ο παππούς μου και η γιαγιά μου είχαν τέσσερα παιδιά. Οι δύο μεγαλύτερες κοπέλες δεν ήταν πετυχημένες από όλες τις απόψεις. Η θεία Kata είχε μία βίδα παραπάνω ενώ στη θεία Bébi (τη Μαρία Λουΐζα) έλειπε μια βίδα. Οταν εγώ γνώρισα την θεία Kata, ζούσε μαζί με τον άνδρα της στην κατοικία της οδού Király. Είχε δυνατή μυωπία και ήταν αρκετά άσχημη. Ηλίθια ίσως να μην ήταν..., όμως δεν ήταν τελείως φυσιολογική... Αντιθέτως ήταν ευγενική και καλόκαρδη, όπως όλοι οι άλλοι. Η ζωή της ήταν πολύ φτωχική, μικρή ζωή έκανε, τη γέμιζε η ζωγραφική. Ζωγράφιζε με φρικτές, παχιές κηλίδες, προπαντός σκυλιά... Ο σύζυγός 81 Η περιουσία του: 7° Διαμέρισμα, λεωφόρος Rákóczi αριθμός 29, πενταώροφη πολυκατοικία. Το ένα τέταρτο του οικοπέδου της οδού Munkás αριθμός 3. στο 7° Δημοτικό Διαμέρισμα, επιπλέον το μερίδιό του από ένα ασημένιο σερβίτσιο 24 ατόμων και ακόμα μερικά κοσμήματα. Ο γενικός κληρονόμος ήταν ο αδελφός του, ο István (γαιοκτήμονας στο Jákfalva) και ο Sándor (μηχανικός, γαιοκτήμονας στο Jákfalva). Η επικαρπία των οικοπέδων ανήκε στον άνδρα της ως το θάνατό του, για την πώλησή τους χρειαζόταν η συγκατάθεσή του. Οι κληρονόμοι είχαν την υποχρέωση να πληρώνουν στη Mária Lujza Marino σύζυγο Miklós Szentpály το εν τρίτο των προερχόμενων από την περιουσία εσόδων επικαρπία ως εφ’ όρου ζωής. Το ασήμι και τα κοσμήματα τα άφησε στον István, όμως η επικαρπία ανήκε στον σύζυγό της ως το θάνατό του. BFL Τα έγγραφα του Κεντρικού Βασιλικού Επαρχιακού Δικαστηρίου Βουδαπέστης. Ανακοινώσεις Διαθηκών. VII.12.e. (εφεξής: VII.12.e.) — V.( 1) 10059/0 1941. 82 BFL XL 1136 - κιβώτια αρ. 5 και 144. Αξιοσημείωτο είναι, ότι ο Szentpály, κατά το γάμο του, δεν χρησιμοποίησε επίθετο ευγενείας, όμως στην αγγελία θανάτου του χρησιμοποιείται το επίθετο «Homoródszentpáli» («de Η.», «από το Η») 83 Το διαζύγιο το συμπεραίνω από την αγγελία θανάτου του Szentpály, από την οποία προκύπτει ότι με τη δεύτερη σύζυγό του συνήψε γάμο το 1916. 62
