Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

Oesterreich u. d. Enns, V. O. W. W. 10. Bd. 282 p. Schiessl Th addaeus (Michael­buranus), Salisburgensis. Natus Salis­burgi i5. Nov. 1767, prof. 16. Nov. 1788. Fuit ab anno 1796 usque ad annum 1801 professor grammaticae, syntaxis et poë­seos; phthisi violenta consumtus animum exspiravit 7. Apr. 1801. Prelo dedit sequens manuscriptum: Katholischer Religionsunterricht für die stu­dierende Jugend, (i. e. Eruditio in religione ca­tholica pro iuventute stúdiósa.) Salisburgi, 1798. Typis Fr. Xav. Duyle. 8°. Schinnagl Maurus (Scotensis), vitae lumen adiit in suburbio \ riennensi, Neo-Lerchenfeld, die 19. Febr. 1800. Qui cum plures per annos ordini piarum scho­larum adscriptus fuisset, ibidemque s. theo­logiae studia coluisset, die i5. Oct. 1824, s. P. n. Benedicti castra secutus, in mona­sterio B. M. V. ad Scotos Viennae sacra veste est indutus. Votis sollemni ritu die 18. Oct. 1825 nuncupatis confectoque s. theologiae cursu in univ. Vindob., sacer­dotio inauguratus est dieque 26. Dec. 1825 Deo primam incruentam hostiam immola­vit. Statim deinde ad docendi munus, cui iam jDridem sese totum dicaverat, destina- : tus alumnis erudiendis praefectus est nec­non professorem egit supplentem in gym­nasio ad Scotos. Concionatoris vero in ec­clesia abbatiali munere expleto i83o —01, die 3o. Apr. anni modo dicti professor ac­tualis classium grammat. est designatus. Ilium egregium sane fuisse magistrum per 38 continuos annos quam plurimi demon­strant discipuli, qui ex eius institutione et disciplina prodierunt hodieque florent viri | doctrinae fama virtutisque laude conspicui, ; amplis magistratibus functi et honoribus aucti. Si quid otii habebat, omne tempus utiliter expendere cupiens, illud tribuebat conscribendis libris scholasticis, quibus commodo ac prog'ressibus discipulorum consuleret. Qui, quam egregie fuerint con­scripti, quam longe lateque divulgati, sat cognitum. Ob haec mérita saepe laudatus ab excelso regimine Austriae inferioris et apud omnes in suramo honore habitus, quum iam anno i856 quintum j)rofessurae lustrum feliciter explevisset, eiusque mé­rita ad imperatorem Franciscum lose­phum I. delata fuissent, gratiosissime de­cretum est, ut coronata cruce aurea, civi­bus bene merentibus conferri solita, orna­retur candidum professoris veterani pectus. Laboribus vero continuis non solum ocu­lorum aciem hebetaverat sed etiam inte­stinorum morbum nactus erat ita, ut re­nuntiata anno 1869 professura, sese reci­peret. Morbo vero ingravescente naturae debitum redidit die 28. Dec. 1871. Typis mandavit: I. Praktische Anwendung der lateinischen Sprachlehre in einzelnen Sätzen und zusammen­hängenden Aufgaben. Zum Privatgebrauche für Schüler der unteren Grammatikalclassen an den österreichischen Gymnasien, (i. e. Grammaticae Latinae ad usum applicatio.) 4 vol. 8°. Viennae, 1842, cum edit. 184Ó, 1848 et 1863, itérât., apud Fr. Beck, univ. bibliop. II. Ausführliche lateinische Grammatik für Schüler der unteren und oberen Grammatikal­classen an den österreichischen Gymnasien, nach den besten neueren Grammatikern bearbeitet, (i. e. Grammatica Latina ad usum gramm, class, destinata.) I vol. 8°. Viennae, 1845, apud Fr. Beck. Ab august, imperat. Ferdinando in ipsius biblioth. recept. III. Praktischer Leitfaden beim Unterrichte in der lateinischen Formen- und Satzlehre. Zum

Next

/
Oldalképek
Tartalom