Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

I. Munkásság, (i, e. De industria.) In script, period. „Tanodai lapok". 1857. I- n- I4- I5­II. A történelem tanulmánya, (i. e. Studium históriáé.) Ibid. n. 17. 18. III. Az öreg szegény Rikárd vagyis a meg­gazdagodás mestersége, (i. e. Richardus senex et pauper seu ars rem suam augendi.) In script, period. „Katholikus néplap". 1855. II. 182 sq. p. Rummelsberger Maximili an us (Scotensis), natus est Budae in Hunga­ria die 1 5. Nov. 1781 saeroque habitu in­dutus est die 22. Oct. i8o3. Vota sollemnia ' cum die 8. Sept. 1806 emisisset, paulo post ; primitias celebratas die 7. Maii 1807, coo­peratorem egit variis in locis, Eggendorf, Pulkau, Gaunersdorf, Zellerndorf, usque ad annum 1812, quo curati et concionato­ris in ecclesia abbatiali munus suscepit. Quo cum 1 3 annos summa cum laude esset functus, parochus designatus est Waitzen- j dorf, ubi letum oppetiit die 17. Ian. i83o. Imprimis verbi divini praeco fervidus typis edidit, conciones sequentes: I. Predigt im Handlungs - Krankeninstitut. Viennae, 18 1 8. II. Drei Predigten, welche bei Gelegenheit der Wallfahrt von Wien nach Mariazell vorge­tragen wurden. Viennae, 18 18, typis B. Ph. Bauer. III. Conciones pro primit. et iubil. : Predigt am Feste der Geburt Maria. Viennae, 1818, typis B. Ph. Bauer. — Predigt am Feste des heil. Leo­pold. Viennae, 1820, typis B. Bauer. — Predigt am Feste des heil. Aegydius. Viennae, 1821, typis B. Bauer. — Predigt von dem andächtigen Zugegensein bei der heil. Messe. Viennae, 1822, typis B. Bauer. IV. Eine Gelegenheitspredigt über die dem Gotteshause schuldige Achtung und Liebe. Vien­nae, 1826, typis B. Bauer. V. Glückwunsch (gratulatio). Bei Gelegen­heit als dem P. Honorius Kraus, Capitular zu den Schotten und Pfarrer im Schottenfelde, die mit­tere goldene Verdienstmedaille den 22. Oct. 1821 feierl. überreicht wurde. Viennae. Ruprecht Beda (Scotensis), natus est Waidhofen in x\ustria die 8. Nov. 1753. Sublato p. p. Capucinorum in Styria con­ventu, cui antea presbyter die 3. Maii 1778 adscriptus erat, religiosa castra in mona­sterio B. M. V. ad Scotos Viennae secutus est die 23. Febr. 1800. Votis sollemnibus die 24. Febr. 1801 emissis, primum concio­nator matutinus fuit in asceterio et novi­tiorum magister idemque curatus 1804—7. Deinceps parocliias varias suscepit, 1807 — 18 10 in Waitzendorf, 1810—11 in Ivlein­Engersdorf, 181 1 —13 in Platt, I8I3 —15 in Enzersdorf in valle, tandem 1815— 22 in Martinsdorf, unde valetudinarius in mona­sterium reversus, repentina arteriae cordis - ruptione mortuus est annos natus fere 70, die 29. Sept. 1823. Typis mandavit: Kurze Ermahnungsreden (admonitiones bre­ves) bei der unternommenen Wallfahrt der Bür­ger Wiens nach Gross-Marienzell in Steiermark, i vol. 8°. Viennae, 1804, typis I. Thom. nob. de Trattner. Rusko Damianus (Mellicensis), Stammerstorfii in Austria die 12. Nov. anni 1735 natus, die 24. Nov. anni 1764 regulám s. Benedicti professus et die 21. Mart. 1760 sacerdotio initiatus est. Docendi munere fungens humanas litteras et theologiam tradidit. Anno 1774 vicebibliothecarius et die 17. Aug. prior electus est, cui digni­tati sponte resignavit. Anno 1785 prae­fecturam in Mödling gubernandam susce­pit et die 22. Sept. 1790 vita excessit. Scripsit: Assertationes theologicae de Deo trino et uno, et de legibus, earum transgressione seu de peccatis et peccatorum poenis, quas in universi-

Next

/
Oldalképek
Tartalom