Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

trivial.) I vol. 8°. Viennae 1869. typ. Ludoviei Mayer. Rizel Bertholdus (Mellicensis), Austriacus ex oppido ad s. Bernardum prope Horn die 3o. Mart. 1721 natus, die i.Ian. 1

74

1 institutumBenedictinum amplexus, die 20. Apr. 1745 ad aram primo stetit. In monasterio humaniorum, philosophiae et theologiae professoris vices subiit. Die 2Ó. Oct. 1752 fuit vicarius in Ravelspach, in Immendorf domum reversus

7 iterum vicarii in Ravelsbach munus in se suscepit. Anno 1761 ab abbate Thoma secretarius electus est, ab anno 1763— 79 praefectus in Radendorf. Domum reversus, balneis in Baden utens senior monasterii obiit die 12. Iun. 1792. Scripsit: I. Sancta et Beata Austria, seu acta et vita eorum, qui a primo iam inde Christi saeculo ad hanc usque aetatem cum strenue exantlatis in vinea Domini laboribus, tum aliis sanctitatis suae, dum viverent, radiis earn, quam nunc appellamus Austriam, regionem olim illustrarent. Edidit, rerumque dubiarum in ea occurrentium, quoad oportere visum est crisim adiecit Bertholdus Mellicensis (in dedicatione se dicit Bertholdum Rizelium) ord. s. Bened. exempti eiusd. monasterii Mellic. in Austria inferiori professus, philosophiae doctor ac professor actualis. Tom. I. Augustae Vindel. 1750. Conf. : Ignaz Franz Keiblinger: Geschichte des Benedictinerstiftes Melk. 1. Bd. 1

001 p. Anmerk. 2. II. Wort Gottes, so bei der Leichbesingniss des hochwürdig in Gott geistlich hoch edel geborn, hochgelehrten gnädigen Herrn Willibaldi Paldt, des heil. Benedictiner Ordens in dem uralt und berühmten Stift Altenburg in Oesterreich, weiland, würdigsten Abbtens den 1 I.Februar 1768 in erwähnter Stiftskirchen vorgetragen und auf Befehl in Druck gegeben hat P. Bertholdus Rizel etc. (Oratio funebris.) Krembs, bei Anton Präxl. Fol. Rizinger Florianus (Cremifanensis), antea Iacobus, Austriacus Ivirchdorfensis

7 die 10. Oct. 1713 natus

7 studia humanitatis et philosophiae in monasterio Admontensi confecit; in monasterio Cre; mifanensi veste ss. P. N. Benedicti accepta die 25. Iul. 1733 sollemniter professus, die 6. Ian. 1739 sacerdotali dignitate auctus est. In diversis parochiis cooperatoris officio functus, parochus in Eberstallzell et Fischlham

; postea praefectus vinearum monasterii in Austria inferiore; tum per aliquot annos superior in Adlwang aegritudinis causa monasterium repetiit et professus iubilaeus obiit 12. Maii 1786. Varii eius sermones sacri et panegyrici, quos Lambaci, Styrae, Kirchdorfii dixit, typis excusi sunt. Vid. P. Rudolph Graser, vollständige Lehrart zu predigen, p. 220, 221. Imprimis memorabilis est eius oratio: „Schuldigste Lobrede von dem glorwuerdigen Stifter der weltberuehmten Gesellschaft Jesu", (i. e. Concio de s. Ignatio fundatore societatis Iesu.) Steyr, Menhardt, 1756. 4

0. 24 p. Robida Carolus (San-Paulanus). Natus est in Malavass in Carniolia die i3. Oct. 1804; s. habitu indutus die 2 5. Oct. 1825; sollemniter professus die 21. Apr. 1829; sacerdos ordinatus die 8. Sept. 1829. Anno i83o, quo in lyceo Clagenfurtensi I studia theologica absolvit, etiam professorem agere coepit classium humanitatis in gymnasio Clagenfurtensi, et agebat usque ad annum 1845, ex quo mathesin et physicam docebat primum m lyceo, et ab anno 1849 in g3'mnasio superiori Clagenfurtensi usque ad annum 1874. In scientiis, quas tradebat, addiscendis et excolendis erat assiduus, unde in docendo clarus, et studiosi optime profecerunt. Ab anno i860 usque ad annum 1875 erat superior collegii Clagenfurtensis; porro erat sodalis societatis agrariae Carinthiae et Carnioliae, Mu-