Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

mis gemmis ornata, quam pectoralem di- j cunt, condecoravit. Tarn optime cum de j patria tum de asceterio meruit Benno ab- i bas, ut in litteris de morte eius ad confoe­deratos datis recte scriptum sit: „Id saltern ad laudis cumulum adiecisse sufficiat; quod seriem abbatum nostrorum in septimum se protendentem saeculum percurrenti multi quidem prorsus insignes, et de monasterio optime promeriti praesules occurrant, ne­mo autem unus 7 qui munificentiam in suos, et mérita Bennonis adaequet." Vita vero, morum candore et annorum cumulo ad nor­mám patriarcharum instituta, morte patri­archis usitata claudenda erat. Vulnere pe­dis sanato, materia maligna corpori inclusa pulmones affecit et gangraena denique con­sumsit. Susceptis igitur morientium sacra­mentis manu fratrum coronae silentium in­dixit, cum eos dimittere non posset, quin i benedixisset. Loquebatur, quamvis fracta paene voce atque moriente ore, et quidem eo ordine, ea energia, ea paterni cordis te­neritudine, ut vires humanas longe supe­rasse omnibus visus sit. Huius ultimae allo­cutionis memóriám nulla Scotis dies dele­bit: „Transiturus", inquit, „de hoc mundo ad Patrem, ut pie spero, ultima iam ad vos, filios carissimos, verba facio. Cum dilexe­rim vos semper, usque ad íinem vitae meae vos diligere pergo, et nihil magis desidero, quam ut vos omnes filios meos carissimos iterum in patria amplecti possim: quod vero.alia ratione fieri non poterit, nisi se­cundum institutum vestrum et vota, vitám piam, religiosam et sanctam instituerais. Iam in posterum vobis prodesse non po­tero, et quae circa vos futura sunt, contur­bcint me et me anxium tenent. — Praeprimis j commendo vobis, usque dum successorem I habuero, obedientiam ac reverentiam erga venerabilem priorem vestrum (Adrianum Gretsch) et ne a quoquam contristetur exopto. Cum vero de successore mihi ca­nonice substituendo agetur, nihil magis desidero, quam ut in caritate concordes, secundum conscientiam vestram dignissi­mum ex vobis eligatis; ne vos propria con­scientia vestra, propter votum sinistre da­tum in posterum damnet, et causa destruc­tions et ruinae vestri monasterii ipsi sitis. — Eum ergo canonica electione substitua­tis, qui inter vos est dignissimus, qui et disciplinam regulärem curet et promoveat, et oeconomiae curam non negligat. — Non sint, filii! inter vos altercationes et dissi­dia, fratres enim estis. Nemo vestrum di­cat: Ego sum Cephae, ego Apollo, ego Pauli; vos enim omnes estis filii Christi (i. Corinth, i, 12). De cetero valete, filii ca­rissimi, et estote memores patris, qui múl­túm vos diligit, multumque pro vobis labo­ravit, et nunc nihil magis desiderat, quam ut ex vobis neminem perdat, sed omnes in patria iterum videre valeat. Nihil mihi iam reliquum est, quam ut ultimam paternam benedictionem vobis impertiar." Ultima denique piissime morientis patris verba, quae auribus assistentis sacerdotis inges­sit, erant ilia psalmistae: Paratum.cor meumDeus: paratum cor meum! his dictis inter ardentissima cordis vota rebus huma­nis placidissime consummatus ereptus est die 1 5. Febr. 1807 hora tertia mane, qua tot annis ad Dei laudes celebrandas stratum deserere consuevit, homo annorum 85, pro­fessus 67, sacerdos 62, abbas 42 nondum completorum. Sepultus est in coemeterio Scotensi parochiae Breitenlee. Scripta eius ascetica, quae novitiorum magister usui fra-

Next

/
Oldalképek
Tartalom