Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

torum philosophiae ; theologiae ac iuris- j prudentiae studiorum causa missus, inter primos sic excelluit, ut ingenium ad scien­tias egregie comparatum facile adverterint periti rerum aestimatores. Sublimioribus his emensis studiis Kai. Novembris anno 1735 neomysta ad aram stetit, et anno se­quenti Braunam vocatus scholas humanio­res ibi tradere est iussus, ubi antea ex am­bone per octo annos ad populum dicebat. Quo in scholis pertracto anno paulo post ob examen missus ad monasterium Poli­cense, ubi concionibus vacandi sodalita­temque Matris Dolorosae moderandi man­datum accepit. Sed nec hie diu permanere potuit. Labente enim anno 1737 iterum Braunam evocatus, philosophiae primum summa cum laude professorem egit, Bfe­vnovii theologiam deinde docuit et tandem ibidem subprioris, archivarii et bibliothe­carii, totius congregationis Moravico-Boe­micae o. s. B. secretarii, et finaliter „agen­tis causarum ordinis" munere Viennae in­simul decorari meruit, quo in officio qua­tuor ferme annis Viennae perstitit. Sub id temporis contigit, ut vacaret praepositura Raigradiensis. Ideo, ut moris, a suprema aula alium eligendi praepositum illico pe­titur licentia, qua obtenta, dieque electio­nis indicta, praeSentibus regiis commissa­riis unanimi fratrum calculo Bonaventura in Aemiliani praepositi resignati locum suffectus (2D. Mart.) et 10. Aug. in ecclesia decanali Vyékovien. a card. ep. Olomucen. Troyer abbatialiter benedictus et infulatus est. Quae in monasterii nostri utilitatem perfecit, praemittenda putamus, antequam opera eius litteraria fusius per ordinem describenda aggredimur. Anno 1756 vi re­scripti c. r. de die 25. Apr. (quod decreto c. r. anno praecedente emisso innitebatur), bénéficia curata, tarn Raigradiense quam Domaáoviense et OstrovaőiCense (Nigrof.), monasterio in perpetuum unita sunt. Tum variis cumulabatur noster praepositus pri­vilegiis a sede apostolica. Sic impetravit a Benedicto XII. indulgentias plenarias semel de mense super cruce pectorali (orig. membr. sub O. g. 42 arch.), pro se suisque successoribus in perpetuum, ab eodem papa (breve de die 29. Mart. anni 1757) fa­cultatem benedicendi de licentia ordina­riorum vasa sacra, campanas et paramenia, — etiam adhibito sacro oleo et chrismate, modo hoc prius per aliquem catholicum ! antistitem confectum fuerit (orig. sub O. g. 40) ; — nec non facultatem (per breve apóst, dto. Romae 27. Sept. eiusdem anni) imper­tiendi indulgentias 40 dierum omnibus, qui, praestitis praestandis, missae pontiíi­cali intersunt. Speciali gratia Romae im­petratum corpus S. M. Defendentis, quod Bruna Raigradium apportabat P. Her­mannus Schneider prof. Brevnov. prior Raigrad., sollemniter in altari s. Benedicti collocatur (in festo s. s. Trinitatis 5. Iun. anni 1757) et anno 1759 corpus s. Felicis­simi M. super aram s. Scholasticae. Ornata sic decenter ecclesia etiam alia negotia non omisit praepositus Bonaventura. Sic anno 1760 pontem lapideum super flumen Svarcava, usque in hodiernum intactum et firmum, construxit ; villa nostra Raigra­diensis ecclesiae opposita a fundamentis aedificari coepta ad fastigium deducitur, turris ecclesiae mon. sinistra inclinata, ne maiora pararet damna, reparatur et 9. Maii novus imponitur nodus, cui libellus memo­rialis includitur. Sicque domus Dei ho­nori perabundanter provisum fuisset, nisi

Next

/
Oldalképek
Tartalom