Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
186g primitiasque sacras die i. Aug. 1869 celebravit. Cum deinde catechetam excurrentem e monasterio in suburbanum Gumpendorf egisset ; die 22. Febr. 1872 cooperator missus est Pulkaviam, unde die 2. Maii 1879 in urbem redux usque adhuc cooperatoris in suburbio, sic dicto Campo Scotorum, munere fungitur. Scripsit: I. Concionem sacram, habitam die 21. Dec. 1879. (Dom. IV. Advent.) „Christbaum und Kreuz." Viennae, 1 880, typis Ch. Reisser et M. Werthner. II. Locos porro varios inseruit actis diurnis sie dictis „Volksblatt für Stadt und Land" (die 21. Apr. et 12. Maii 1878). Pfeiffer Pius (Seitenstadiensis). Neovillani, foro Austriae inferioris die 29. Dec, 1782 natus, s. ordinis nostri veste die 28. Sept. 1800 indutus coetui monasterii Seitenstadiensis votis sollemnibus Kalendis Ianuariis anni 1804 nuneupatis est aggregatus eodemque die 1806 primum sacrificans stetit ad s. aram. Variis deinde functus est officiis, ac primum quidem ob natam eo tempore sacerdotum penuriam per quadriennium subsidiarius in parochiis saecularibus animarum curae sedulam navavit operam. Cum in monasterium rediit, iuvenes clericos theologiam dogmaticam edoeuit, quo in munere exequendo tarn strenuum se exhibuit, ut 1814 in Benedictinum, quod dicebatur, in monasterio Gottvicensi institutum professor diseiplinae mox laudatae ab abbate mitteretur. Illo collegio abolito anno 18 18 in monasterio suo novitiorum magister est factus idemque choro musico praepositus. Anno 1825 in Windhag parochus constitutus animabus in fidem commissis tarn solerter prospexit, ut Iacobus Frint, dioeceseos SanHippolytanae episcopus ipsi augustissimo Austriae imperátori Francisco I. maiorem in modum eum commendandum censeret, quamobrem litterae perhonorificae ad eum sunt datae. Anno I832 ad regendam s. Trinitatis ecclesiam in Sonntagberg- vocatus est, cui officio usque ad vitae finem, qui 17. Maii 1854 evenit, summa cum sollertia erat deditus. Quamquam rebus ecclesiasticis maxime occupatus erat, tarnen studiis litterarum quoque imprimis s. theologiae et históriáé operam dedit atque cum viris in his disciplinis excellentissimis, velut Hormayr, Pertz, per epistulas collocutus est. Scripsit: I. Der Gamminger Hof in W Tien. (i. e. Domus Gemnicensis ordin. Carthusian. Viennae.) Vaterländische Blätter, 1825. II. Notulae históriám Austriae inferioris imprimis monasterii Seitenstadiensis illustrantes. Ms. 2 vol. in arch. Seitenst. adserv. Pichler Henricus (Cremifanensis), antea Mathias, in civitate Wels die 7. Febr. 1722 natus, studia humaniora et philosophica Cremifani absolvit; die i3. Nov. 1743 vota sollemnia professus et theologiae cursum in alma univ. Salisburgensi emensus die 1. Nov. 1748 primum missae sacrificium obtulit. Professor g-rammaticae, missionarius in Kirchham et Gschwandt; deinde novitiorum magister et clericorum director, simulque sacrista; per 8 annos parochus in Gruenau; denuo s. supellectilis custos; prof, et sacerdos iubilaeus et venerabilis senior obiit die 26. Iul. 1809. Permulta de s. supellectile monasterii, de vita fratrum, de ecclesiis monasterio incorporatis, de temporibus religiosorum vitae infestis, de disciplina monastica, manuscripta reliquit; prae ceteris memorabilia sunt eius:
