Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

Scripsit de arte Graecorum poetica : Umriss der Elegie und jambischen Poesie der Griechen. Habetur in litteris gymnasii Braunensis anno 1877 promulgatis. Nestlehner Alfonsus (Seitenstadiensis), Austriacus Ansfeldensis, natus die 7. Oct. 1849, absolutis in gymnasio Seitenstadiensi studiis die 11. Sept. 1870 sacrum induit s. P. Benedicti habitum. Emissis die 14. Sept. 1874 votis sollemnibus absolutisque in seminario dioeceseos Sanè Hippolytanae episcopali s. theologiae studiis die 18. lui. 1875 ordinis accepit sacramentum. Professor supplens denominatus in c. r. gymnasio Seitenstadiensi docet linguam Latinam. Scripsit : I. Liebesklagen, (i.e. Quarimoniae Uei arnantis.) In „Vocibus s. Benedicti Lambacensibus", cont. II. Es ist Pflicht, den armen Seelen zu Hilfe zu kommen, (i. e. Nostrum esse animis defunctis subvenire ostenditur.) Ibid. III. Der heil. Alfonsus M. von Ligorio. (i. e. S. Alfonsus M. de Ligorio.) Ibid. IV. Das Sacrament der Liebe, (i. e. De sacramento, quod est signum amoris divini.) Ibid. V. Die heil. Engel und das allerheil. Sacrament. (i. e. De s. angelis et de s. sacramento.) Ibidem. VI. Es klopft, (i. e. Pulsatur ostium.) Ibid. VII. Brosamen für die armen Seelen, (i. e. Panis reliquias distribuamus animis defunctis.) Ibidem. VIII. Emmaus. Ibid. IX. Von der Besuchung des Allerheiligsten. (i. e. De causis, quae s. sacramentum visitare nos impellere debeant.) Ibid. X. Leide für die armen Seelen! (i. e. Patiaris dolores pro animis defunctis !) Ibid. XI. Liebeswerke für die armen Seelen. Vier Forderungen, (i. e. De bonis operibus pro animis defunctis amore faciendis quid petatur.) Ibid. Neugart Trudpertus (San-Blasianus, postea San - Paulanus). Natus est in Villingen in magno ducatu Badensi die 23. Febr. 1

742 ; s. habitu indutus in divo Blasio; sollemniter professus die 23. Nov. 1759; sacerdotio initiatus die 1. Iun. 1765. Scientiis philosophicis et theologicis ad s. Blasium sub egregiis professoribus Martino Gerbert, Fintano Linder et Francisco Kreutter egregie excultus, in linguis orientalibus praecipuam operam posuit; unde iam anno 1767 ipsi in univ. Friburgensi cathedra studii biblici et linguarum orientalium demandata est, quam multa fide et sollertia tenens, laurea s. theologiae doctoris ornatus est. Anno 177 1 ad s. Blasium revocatus, iunioribus confratribus principia theologiae explicuit, eorum mentes illustrans et animos ad divina movens, simul viam ostendens, qua suo Marte in litteris proficerent. Ab anno 1779 parochiae in Gurtweil, dein illi in Nöggenschwiel bonus pastor praeerat. Anno 1783 in divo Blasio praefectus est archivo, et ab anno 1787 decanus s. Blasii, isque inspector multarum parochiarum divo Blasio adscriptarum functus est. Ab anno 1791 praeposito feudali in Bonndorf adiunctus erat. Princeps abbas Martinus Gerbert de Germania sacra edenda coeptum effecturus, et P. Trudpertum sodalem esse voluit, eique episcopatum Constantiensem adornandum commisit. Collectanea in archivo s. Blasii facta auxit et ampliavit illis, quae in archivis abbatiarum in Germania et Helvetia collegit; et iam 1791 primum fructum laboris, fundamentum operis, codicem diplomaticum Allemanniae et Burgundiáé transiuranae emisit. Defuncto abbati Martino successit anno 1793 Mauritius, qui P. Trudpertum