Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

sacrificium Deo obtulit. Catecheta ad scho­lam parochiae Gottvicensis, capellanus dein localis in Brunnkirchen et Ietzelsdorf constitutus ab anno 1797 munere subprio­ris et magistri novitiorum fungens, intro­ductis studiis theologicis domesticis pro­fessoratum theologiae dogmaticae accepit, quem per 10 annos gerebat. i8o5 prior si­mul constitutus etiam bibliothecam admi­nistravit. Ab abbate Altmanno administra­tor in Kottes et dein in Nalb constitutus est, ubi vir piissimus die 18. Sept. 182 1 ex­tremum diem clausit. Reliquit opus: Biblia sacra quae tarn in codicibus olim manu exaratis quam ab incunabulis typographiae usque ad nostra tempóra édita bibliotheca Gott­vicensis custodit. 1808. I torn. Ms. in bibi. Gottv. adserv. No. 964. Müller Antonius (Mellicensis), natus Mellich 9. Maii 1729 saeculum igno­rans Deo se dicavit vota vovens 1. Nov. 1747. Philosophicis et theologicis excultus disciplinis, cum 28. Oct. 1753 calicem salu­taris Altissimo obtulisset, se pro curan­dis animabus aptum reddidit, easque tum in Getsdorf, tum in Draiskirchen multis annis curavit. Dornum reversus custos sa­crae supellectili praefectus, religioso viro dignam vitam duxit, donec apoplexia cor­reptus, die i3.Iun. 1772 hominem exueret. Scripsit: Der in seiner Demuth und Erhöhung grosse Iacobus Philippus Maria Bertoni, aus dem heilig und weltberühmten Orden der Diener unserer lieben Frauen, da die hohe Begängniss seiner Seeligsprechung den 2. Iul. 17Ó2 in dem Kloster Schönbüchl, eben dieses heiligen Ordens bei zahl­reicher Volksmenge feyerlich begangen wurde, (i. e. De beatificatione Iacobi Philippi Bertoni concio festivalis.) In einer Ehrenrede vorgestellt. Krembs, 1762, 4 0, bei Ignatz Anton Praxi. Müller Bonaventura (Bfevnove­no-Braunensis). Natus Viennae Austriae die 12. Aug. 1745, novitius tirocinium Be­nedictinum Bfevnovii subiit, et die 8. Nov. 1767 Braunae s. regulám professus est. Initiatus die 29. Iun. 1773 s. presbyteratus ordine suscepit officium magistri in gym­nasio Braunae, et paulo post philosophiam et theologiam in instituto monasterii do­cere iuss\is est. Exactis hoc in munere plu­ribus annis subprioris Policii et dein prio­ris Brevnovii onus sustinuit. Ob praeclara in litteris ac tuenda disciplina monastica mérita consiliarii consistorii archiepisc. Pragensis et eiusdem adsessoris obtinuit dig-nitatem. Senio tandem confectus Bre­vnovii placida morte exspiravit 10. Apr. i83o. In lucem edidit: I. Abhandlung einiger geoffenbarten Wahr­heiten, die man itzt in Zweifel zieht. Zum Unter­richt und Nutzen des gemeinen Mannes, (i. e. Apo­logia doctrinarum nonnullarum fidei catholicae popularis et opportuna.) Vol. unuin. 8°. 112 p. Pragae, apud Franc. Gerzabek. 1798. II. Widerlegung einer Schrift, worin ein sein sollender römisch - katholischer Pfarrer in Schlesien unternommen hat zu erweisen , dass weder die christliche Religion noch die römisch­katholische Kirche die allein seligmachende sei. (i. e. Redarguit sacerdotem apostatam negantem ecclesiam solam salvificam.) Vol. unum. 8°. 335 p. Pragae, apud Fr. Gerzabek. 1799. III. Summula scitu necessariorum ad legiti­mam ecclesiasticorum ordinum susceptionem et munerum ecclesiasticorum. Vol. unum. 8°. 272 p. Pragae, in libraria Iosephi Krauss. 1822. Müller Ferdinandus (Raigra­diensis). Anno 1726 2. Febr. Olomucii honesta ex familia progenitus ac pie edu­catus, propriam inclinationem secutus ad studia altiora se accinxit. Perlustratis in-

Next

/
Oldalképek
Tartalom