Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
Prae ceteris, quicunque tractarunt res Stiriacas, propterea est longe optime meritus, quod fontes et investigavit et aperuit, et historicam criticam scribendam suscepit, quae materiam abunde praebet, cui confidere possis, ne multus fiam, fundamenta iecit omnibus de rebus Stiriacis scripturis. Minime vero putaveris ilium virurn, cuius magnam eruditionem, improbum laborem, indefessam assiduitatem mireris — tristem et difficilem senem fuisse — immo omnes, qui eum noverant et discipuli et cuiuscunque ordinis homines diligebant et plurimi aestimabant eius affabilitatem et comitatem. Merita Alberti non sine praemio remanserunt; imperátor Albertum nummo aureo medio civili et aureo magno pro artibus et litteris insignivit et sodalem activum c. r. academiae scientiarum nominavit; societatibus uti oeconomicae in Stiria et Carniolia, historicae in Stiria et musei Francisco-Carolini, quod Lincii coaluerat, sodalis erat adscriptus. Grata societas historica Stiriae celeberrimo patriae historiographo monumentum in coenobio s. Petri Graecensi posuit. Sequuntur eius opera: I. Das römische Norikum, oder Oesterreich, Steiermark, Salzburg, Kärnten und Krain unter den Römern. Unmittelbar aus den Quellen geschöpft. (i. e. Provincia „Noricum" Romanorum.) Etiam sub titulo: Beiträge zur Geschichte des österr. Kaiserstaates. 2 Bde. Grätz, 1825 und 1826. Chr. Penz. 8°. II. Die heiligen Weihen, (i. e. De s. ordinibus.) Nach dem beigefügten Urtexte des römischen Pontificalbuches übersetzt und mit vollständig erläuternden Anmerkungen begleitet, nebst einem Auszuge aus der Pastorallehre des heiligen Gregor des Grossen. Grätz, 1829. Damian und Sorge. 8°. III. Das Thal und Warmbad Gastein nach allen Beziehungen und Merkwürdigkeiten, nach eigener Anschauung und aus den zuverlässigsten Quellen dargestellt für Aerzte, Körperkranke, Geschichtsforscher , Mineralogen , Metallurgen und Botaniker, und für Freunde der hochromantischen Alpennatur, (i. e. Vallis et aquae calidae Gastenii seu Augustae Antonii.) Mit 2 lithogr. Ansichten und 1 Karte. Grätz, 1834. Damian. 8°. IV. Quinti Horatii Flacci opera lyrica annotatione e notis aliorum et suis perpetua, versione Germanica inserta et observationibus aestheticis illustravit .... Graecii, 1835. 8°. V. Geschichte des Herzogthumes Steiermark. (i. e. Ducatus Stiriensis história.) 8 Bde. Grätz, 1845—67. 8°. Primum, secundum, tertium et quartum volumen auctor ipse typis mandavit, quintum Engelbertus Prangner, sextum Ottocarus de Graefenstein, septimum et octavum vero societas historica Stiriae post obitum Alberti de Muchar. VI. Urkunden-Regesten für die Geschichte Innerösterreichs vom Jahre 13 12 bis zum Jahre 1500. (i. e. Regesta diplomatica Austriae interioris.) Archiv für Kunde öst. Geschichtsquellen. 1849. VII. Ob der berühmte steiermärkischeMinnesänger Ottocar von Horneck Mönch von Admont war? (i. e. Fueratne Ottocarus ab Horneck monachus Admontensis?) Hormayrs Archiv. 1817. No. 125 und 127. — Zur Geschichte der steirischen Reformationsunruhen, (i. e. Eventus bellicosi Stiriae tempore reformationis.) — Notizen über das Aufkommen der luther. Lehre im Enns-, Palten- und Liesingthale, aus zerstreuten Angaben der Archivschriften des Städtchens Rottenmann, (i. e. Quaedam de propagatione Lutherianismi.) Ibid. 1819. No. 109—148. — Tibers Fehde mit Marbod, dem Könige der Markomanen, und die grosse pannonische Empörung, (i. e. De seditione Pannonica.) Ibid. 1820. No. 99—129. — Die grosse römische Reichsgrenze an der Donau, (i. e. Limites imperii Romani ad Danubium.) Mit besonderer Hinsicht auf die norischen Landestheile. Ibid. 1821. No. 4—16. — Gebehard, Erzbischof von Salzburg , und die Gründung der steierin. Benedictinerabtei Admont. (i. e. Archîepiscopus Salisburgensis Gebehardus et fundatio 39*