Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

die 27. Oct. 1 77 1 sollemniter professus die 14. Apr. 1776 neomysta ad aram stetit. Postquam per annum Viennae linguarum orientalium peritia se excoluit, per sex an­nos domi theologiam dogmaticam solide docuit, dein totidem annis qua prior et pa­rochus domesticus praeclaro exemplo om­nibus praeivit et qua parochus in Grünau in catechizandis praesertim et erudiendis parvulis gratissimum Studium suum collo­cavit. Cum postea et rei oeconomicae ad­ministrationem utilissime gereret et interea abbatia vacaret, Leonardus die 12. Dec. 1798 omnium votis in abbatem electus est et die 1 6. Ian. 1812 pie in Domino obdor­mivit. Scripsit: I. Kurzer und klarer Unterricht von der Notwendigkeit und Art einer frühzeitigen Vor­bereitung zum Tode. (i. e. De necessitate et modo praeparationis ad mortem praeviae.) Edit. 3. Krems, Richter. 1787. II. Gründlicher und klarer Unterricht über die ganze christlich - katholische Glaubens- und Sittenlehre, nebst einer kurzen Erklärung der sonntäglichen Evangelien, {i. e. Christiano-catho­licae veritatis dogmaticae et morális brevis in­structio.) 3 tomi. Wien, Gerold, 1795 und 1796. Gries Ioannes Ev. (a s. Petro Sa­lisburgi). Salisburgensis ex Kleingmain, natus 26. Ian. 1808, novitius 26. Oct. 1827, monachus professus 28. Sept. i83o, neomysta 7. Aug. i835, absolutis studiis praeparatoriis professor primum gymnasii Salisburgensis, deinde Augustae Vindeli­corum constitutus est. Inde revocatus cu­stos musaei domestici studio históriáé et rei botanicae incubuit. Obiit 24. Iun. i855. Scripsit: I. Botanische Excursionsberichte. (i. e. Re­lationes botanicae excursionis.) In „Botanische Zeitung" 1833, 1835 et 1838. II. Xenien für die deutsche Marianische Con­gregation zu Augsburg, (i. e. Xenia pro congre­gatione Mariana Augustis Vindelicorum con­scripta.) a) Kurze und leicht fassliche Lehre von dem hl. Sacramente der Ehe. (i. e. De sacra­mento matrimonii brevis instructio.) Augsburg, 1840. 8°. — b) Die Würde des Weibes, (i. e. Mulieris honor et dignitas.) Ibid. 1841. 8°. — Woher so viele unglückliche Ehen. (i. e. De in­felicium matrimoniorum genesi.) Ibid. 1842. 8°. III. Chronik des Erzstiftes Salzburg und der angrenzenden Gebirgstheile. (i. e. Res gestae archicoenobii Salisburgensis et finitimorum mon­tium.) Impressum in „Gebirgsbote" annis 1847 — 1849. Praeterea plurima conscripsit historica, bo­tanica et quae dicuntur belletristica. Grüber Bonaventura (Raigra­diensis), Viennae Austriae ex divite, spectata et honesta familia i3. Mart. 1744 progenitus, cuius pater c. r. conductoris munus obibat, unum habuit fratrem ordi­nis s. Augustini Brunae professum (f 1781) et très sorores, quarum maior natu, Angela Gabriela sanctimonialis Viennae, aetate minima vero adhuc infans ex hac vita de­cessit. Euphrosina vero primo cauponi nupta, post eius mortem nobili de Mayer­berg in matrimonium traditur, qui posses­sor praedioli Ebendorfae in Austria diver­sis cum optimatibus familiari vixitconnexu. Mater Bonaventurae aeque ac sorores eius, vitae curriculum pium ac devotum sancta morte liniere. Absolutis Viennae studiis Grüber anno 1761 ad nostrum suscipi pe­tiit coenobium et voti compos factus sub Bonaventura Piter praeposito, cuius etiam nomine appellabatur, in manus successoris Othmari in festo s. Benedicti 1762 vota sollemnia emisit. Absolutis studiis philo­sophicis et theologicis moreconsueto apud nos anno 1767 sacerdotio initiatus 28. Sept. 19*

Next

/
Oldalképek
Tartalom