Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

lumina. 2°. (Pars I. 1762—72, II. 1772 — 82, III. 1782—92.) V. 104. LXIX, Vermuthung eines wiederkehrenden Kometen. 1789. (i. e. Expectatio cometae anno 1789 redituri.) V. 105. LXX. Anmerkung über des Herrn Pro­fessors Kordenbusch in Nürnberg Nachricht von der Mondesfinsterniss, die sich den 18. März 1783 ereignet hat. (i. e. Adnotatio de relatione, quam D. Kordenbusch professor Norimbergensis de de­fectione lunae die 18. Mártii 1783 facta vulga­verat.) V. 106. LXXI. De Venere in sole apparitura die 3. Iun. dilucidatio astronomica. V. 107. LXXII. De geometrico calculo anomaliarum in orbita planetaruin. Dissertatio astronomica scripta post annum 1766, quae fundamentum dis­sertations insequentis fuit.) V. 108. LXXIII. De problcmate Keppleri seu ano­malia media in excentricam et veram converten­da. V. 109. LXXIV. Ordo calculi novissimi eclipseos solaris per parallaxes. Synopsis praelectionum astronomicarum. 4 0. 56 p. V. IIO. LXXV. Calculus aberrationis stellarum fixa­rum novis demonstrationibus illustratus. V. ill. LXXVI. Tabulae correctionum : quadrantis azimuthalis 4 pedum, quadrantis azimuthalis 2' i" 5, tubi versorii muralis (lunette meridiane) sectoris 9 pedum. V. 112. LXXVII. Investigationes novae in longitu­dinem observatorii Cremifanensis. V. 113. Idem machinam invenit, qua circuli concen­trici in vitro describi possunt. Insuper imprimi fecit: Adsertiones de iure ecclesiastico tam publico quam privato etc. prae­side P. Placido Fixlmillner. Styrae, Wimmer. 1777. 4°. 12 p. Fleischmann Virgilius (Gottvi­censis) in Braunau Austriae die i3. Iun. 1783 natus, s. habitu indutus 28. Oct. 1804, vota sollemniter professus est die 14. Iun. 1807 et primitias obtulit Omnipotenti die 25. Sept. 1808. Curam animarum gessit primo in monasterio, dein in parochiis Grünau et ad s. Vitum ; 1813— 2 2 fuit regens chori et alumnorum praefectus; 1822 pa­rochus in Purg, i833 in Rabenstein, 1844 in Markersdorf installatus est. i852 in mo­! nasterium reversus deficientibus iam viri­bus et invalescente surditate, apoplexia tactus magis ac magis contabescens pro­fessus et sacerdos iubilaeus obiit die 14. Maii 1 863. Vir in musica peritissimus, com­positor et organoëdus praeclarus fuit. Ab illo exstant seq. manusc. in archivo regenschoriatus adserv. I. Missa 4 voc. c. org. II. Mottet: „Ecce sacerdos magnus." 4 voc. c. org. III. „Vidi aquam." 4 voc. c. org. IV. 3 hymni vespert. 4 voc. c. org. V. Hymnus: „Vexilla regis prodeunt" pro Parasceve. 4 voc. VI. Magnificat. 4 voc. VII. Plures cantiunculae sententiae iocosae. VIII. Vesperae 4 voc. transmutatae ex ve­speris 3 voc. Michaelis Playdn. IX. Adcommodationes oratoriorum: „Die Jahreszeiten und die Schöpfung" et operarum : Titus, Zauberflöte, Entführung aus dem Serail, Cosi fan tutti, ad chordarum instrumenta. Flor Carolomannus (San-Paula­nus), natus est ad s. Paulum in Tiroli die 16. Nov. 1801 ; s. habitu indutus die 24. Oct. 1824; sollemniter professus die 28. Apr. 1828; sacerdos ordinatus die 8. Aug. i83o. ; Studiis philosophicis et theologicis in ly­! ceo Clagenfurtensi anno i83i absolutis, j parocho ad s. Paulum in cura animarum gerenda cooperatus est. Ab anno i833 —35 professorem agebat classium grammatica­lium in gymnasio Clagenfurtensi. Cum autem anno i835 Ludovicus I. rex Bava­riae monasterium, gymnasium et lyceum s. Stephani Augustae Vindelicorum Bene­dictinis ex Austria vocandis traditurus

Next

/
Oldalképek
Tartalom