Baranyai történetírás. A Baranya Megyei Levéltár évkönyve, 1992/1995. (Pécs, 1995)
Forrásközlemények és tanulmányok Délkelet-Dunántúl történetéből a XIV-XX. században - KOSZTA LÁSZLÓ: A Pécsi Káptalan kiadatlan oklevelei (1325-1339)
1339. június 2., szerda A pécsi káptalan átírja Károly Róbert király 1339. május 19-én, Visegrádon kelt mandátumát, amelyben a király tudatja, hogy (kéri Izsép fia) Pósa mester, krassói ispánhoz régen elhunyt unokatestvérének, Póka fia Jánosnak birtokai - kivéve Szőlőst és Kért, amelyek dos és jegyajándék címén szőlősi Gergelyhez tartoztak - és a Lyuliahegyen Szt. László király tiszteletére alapított monostor kegyurasága háramlás útján kellett volna tartozniuk, de azokat mások jogtalanul elfoglalták, ezért megparancsolja a káptalannak, küldje ki emberét Pasta fia Jakab udvari apróddal vagy szőlősi Gergely fia Jánossal, királyi emberek egyikével az említett birtokra, és azokat adják vissza Pósa mesternek és fiainak. A káptalan szőlősi Gergely fia János királyi emberrel pozsegainak mondott Demeter mestert, kanonokot küldte ki a Somogy megyei Lyuliahegyre a monostorhoz és az említett birtokokra, akik azután visszaadták azokat Pósa mesternek, kivéve a szőlősi Gergelyhez tartozó fenti kettőt és még két másik birtokrészt Lyuliában és Torue-ban. Excellentissimo domino eorum Karoló Dei gracia illustri regi Hungarie capitulum ecclesie Quinqueecclesiensis oraciones in Domino litteras vestre serenitatis patentes honore cum decenti recepimus in hec verba: Karolus Dei gracia rex Hungarie fidelibus suis capitulo ecclesie Quinqueecclesiensis salutem et gratiam, dicit nobis magister Pousa comes de Karassow fidelis noster, quod patronatus cuiusdam monasterij in honore Beati Regis Ladislaij constructi in monte Lyuliahegh in comitatu Symigiensi existentis ac universe possessiones et possessionarie porciones Johannis filij Pouka fratris sui patruelis, dudum iam defuncti, videlicet existentes et quovis nomine vocitate exceptis duabus possessionibus Zeuleus et Keer, que racione dotis et rerum parorophanalium Johanni filio Gregorij de eadem Zeuleus existunt devdlute ipsius essent hereditarie et ad ipsum iure hereditario pertinerent et deberent pertinere, quod quia idem magister Pousa in varijs nostris et regni nostri expedicionibus in confinibus regni nostri incessanter, et continue prepeditus et occupâtes hactenus extitisset et existât ob hoc patronatum dicti monasterij sui universasque possessiones et possessionarias porciones prenotati fratris sui patruelis ipsum iure hereditario contingentes ab indebite detentoribus per quos dudum tempore inpacato fuissent occupate, requirere nequivisset, nunc vero premissa omnia iudiciario odine in priscnum statum veris reducere et sua iura restuarare, prout per predecessores suos a tempore fundacionis dicti monasterij fuissent possessa et conservata, super quo fidelitati vestre firmiter precipimus per présentes quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fidedignum coram quo Jacobus filius Pasta aule nostre iuvenis vel idem Johannis filius Gregorij de Zeuleus memorata alio absente homo noster ad locum dicti monasterij accedendo et ad facies possessionum et possessionariarum porcionum prenotati quondam Johannis filij Pouka fratris dicti magistri Pousa patruelis convocatisque vicinis et commetaneis earundem legitime et presentibus recapiat easdem per veras suas metas et antiquas novas metas ubi necesse fuerit iuxta veteres erigendo recaptivatasque tarn patronatum sepedicti monasterij, quam easdem possessiones et possessionarias porciones statuât ipsi magistro Pousa et filijs suis exceptis predictis duabus possessionibus eo iure, quo ad ipsos dynoscuntur pertinere perpetuo possidendas, si non fuerit contradictum contradictores vero, si qui fuerint, contra eundem magistrum Pousa ad nostram legitime citet presentiam ad terminum conpetentem, et post hec seriem ipsius facti nobis fideliter rescribatis. Datum in Wyssegrad feria quarta proxima post festum Penthecostes, anno Domini M° CCC° XXX mo nono. Nos igitur preceptis vestre celsitudinis satisfacere cupientes, ut tenemur, cum prefato Johanne filio Gregorij homine sublimitatis vestre nostrum hominem fidedignum, videlicet magistrum Demetrinum dictum de Posoga, socium et concanonicum nostrum pro testimonio transmisimus ad premissa mandata vestre celsitudinis exequenda, qui idem nomo vestre excellencie unacum eodem nostro