Nagy Júlia (szerk.): "Mennyei parnasszus" Sárospataki diákok halottbúcsúztató versei - Acta Patakina 16. (2004)

Versek

Tasnádi Székely József

PUS MANIBVS

H. ac D. Samuelis Paxi Szathmáry Ciuis 111. Collég. Ref. S. Patakiensís dum viveret Primarii Anno. 1774

d. 17. Februar, pie in Domino obdormientis.

11.

Flete piae Musae, lugubres flete Camenae.

(vid. Vossii Etym. Testum, et Macrob. In S. Scipionis.)

Incipe iam tristes moesta Thalia modos Abjice de lauris neras confusa corollas

Iam tibi pro lauro dira cupressus erit Tu quoque sis nostri luctus3 adjutorque comesqve Maxima Parnassi gloria, Phoebe, iugi Atque etiam iuvenes bis ter geminate querelas Vos huius doctae grata corona scholae Plangite, quisquis ades, contundite pectora palmis.

Dicite funesto carmina digna sono.

Atra dies certe est nigris signanda Capillis

Qua cecidit nostra cura decusqve Schola. Szathmáry heu luctus! cecidit cui prima sororum Calliope canere hoc, quod canit ipsa dedit. Occidit immiti supressus, lege suumqve

Ante diem summo funere raptus obit. Quem cultae virtutis honos, qvem nescia flecti Ornavit nivea cum pietate fides.

Cui magnum ingenium tribuit natura benigna Ingemo paucos viderat ille pares Carmina cum quondam grato fundebat ab ore Nasonem credas haec cecinisse sono.1 2 Interea vir ille iacet qui Nestoris annos.

Atque parum volui, vivere dignus erat.

1 luctus nostri - számozás feléírva a kéziratban

2 s<vxr>ono - bizonytalan olvasat

47