Zala vármegye története. Oklevéltár 2. 1364-1498 (Budapest, 1890.)

propriis discedens, ad nostram in has Italie partes se transferendo, maiestatem non cessavit neque desinit toto mentis affectu complacibiliter ad nutum nostre voluntatis familiari, racione quorum licet ipse a nobis multoplura antidotorum premia digne et merito enancisci meretur, in aliqualem tamen premissorum suorum serviciorum recompensam, volentes sibi benevolenciam nostram munificam ostendere et graciosam, et ut aliis huiusmodi facti sui execucio notabile cedat in exemplum, eandem possessionem ipsorum Akushaza in comitatu Zaladiensi existentem, in cuius dominio progenitores eorum pacifice perstitissent, forent et ipsi de presenti, simul cum universis suis utilitatibus et pertinenciis, signanter terris arabilibus cultis et incultis, silvis, nemoribus, pratis, fenetis, aquis aquarumque decursibus, et generaliter cunctarum utilitatum integritatibus, quovis nominis vocabulo vocitatis, sub suis veris et antiquis metis, quibus ab olim rite tenta fűit et possessa, ex certa nostra sciencia, prelatorum et baronum nostrorum ad id accedente consilio, prefato Ladislao et per eum Laurencio et Benedicto carnalibus fratribus suis eorumque heredibus et successoribus universis, denuo et de novo, nove nostre donacionis titulo, omne ius nostrum quod in eadem nostram quibusvis módis et causis concernere posset maiestatem, in ipsos et eorum heredes et successores prenotatos plenarie transferendo, dedimus, donavimus et contulimus, imo daínus, donamus et conferimus perpetuo et irrevocabiliter possidendam, tenendam et habendam, salvo iure alieno, harum nostrarum vigore et testimonio literarum mediante, quas nos in formám nostri privilegii redigi faciemus, dum nobis in specie fuerint reportate. Dátum in Pontestura, in festő nativitatis Johannis Baptiste, anno domini Millesimo quadringentesimo decimo quarto, regnorum nostrorum anno Hungarie etc. vigesimo octavo, Bomanorum vero IV-to. Koppi-fóle kézírati gyűjt. N. Múzeum. 2301. fol. lat. 279. L/

t u. ott megvan 281. 1. Zsigmond király hasonló kelettel kiadott másik oklevele, melyben Ákosházi László érdemei között felsorolja, hogy nevezett László «unacum fidelibus nostris pro certorum castrorum et fortaliciorum conservaeione et gubernacione, in subsidium