Zala vármegye története. Oklevéltár 2. 1364-1498 (Budapest, 1890.)

cionis nostre predicte, in loco memorato, anno domini M° quadringentesimo octavo. Zsigmond királynak 1409. febr. 24-én kelt okleveléből, melyben a kérdéses birtokot a panaszos félnek itéli vissza; ennek eredetije meg van a szent-erzsébeti Térjék cs. ltárában. Nagy Imre. 148. A vasvári káptalan előtt Lengyeli János fia Péter, Bedéi Pál fia Benedek és társaik, Vorhota, Ságod és Ebergény nevü birtokaikban osztályt vallanak. 1408. jul. 16. Nos capitulum ecclesie Castriferrei commendamus, quod Petrus filius Johannis de Lengéi, Benedictus filius Pauli de Bede, Georgius filius Dominici et Petrus filius Gregorii de (Petry) ac Johannes filius Deseu de Eguruelgh nostri in presencia personaliter constituti, organo vive vocis confessi extiterunt eo modo, ut ipsi matúra inter se deliberacione prehabita, in possessionibus ipsorum Vorhota, Ságod et Eburgen vocatis, regio donacionis titulo ipsos concernentibus, propter meliorem conservacionem earumdem hanc feoissent divisionem perpetuo duraturam: quod dicta possessio ipsorum Vorhota vocata omnino et integraliter, nec non tres fundi curiarum iobbagionales in eadem Ságod in linea aquilonari vicinatim existentes, in quibus nunc Michael filius Nicolai, Clemens filius Michaelis et Stephanus Perehtolth dictus resi cum omnibus earumdem utilitatibus, pertinenciis quibusvis, ipsi Benedicto, item duo fundi curie in eadem Ságod existentes in quibus Petrus filius . . . i Demetrius personalem facerent residenciam, in eadem vero possessione Eburgen quatuor fundi curie, tres sciiicet in occidentali et UDUS in orientali lineis simul cum cunctis ipsarum utilitatibus, ipsi Petro de Lengéi, item in eadem possessione Ságod duo fundi curiarum, in quibus Thomas et Blasius residerent, simul cum quatuor fundis curiarum in dicta possessione Eburgen, quorum duo in fine a meridie, duo vero in medio eiusdem possessionis haberentur, memorato Georgio, duo vero fundi curiarum in eadem Ságod habiti in quibus Petrus villicus et Cosmas commorarentur, in ipsa vero possessione Eburgen quatuor fundi curiarum, duo in fine ab aquilone, duo vero in medio in orientali linea exis-