Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

dem paludem procedendo, per eandem partém aquilonis ten­dit bene per magnum spácium, ubi nulla obieccio contraria fuisset, sed usque duplicacionem eiusdem vallis; abhinc in medio duplicacionis ipsius vallis ascendit et pervenitur ad quandam arborem magnam querci meta terrea circumfusam et cruce signatam; abhinc ad aliam arborem ilicis meta ter­rea circumfusam et cruce signatam; deinde flectitur ad partém orientis similiter ad arborem querci meta terrea circum­fusam, que separat ipsam possessionem Nova a possessione eiusdem Nicolai condam bani Ozziuag nominata; abhinc versus eandem partém orientis vádit ad quandam arborem ilicis meta terrea circumfusam, que pro meta angulari habe­tur, ubi Lorandus filius Punyk familiáris et oíficialis eiusdem Nicolai condam bani in persona eiusdem domini sui a dupli­cacione predicte vallis originali usque ad prefatam arborem pro meta angulari signatam, ab ereccione metarum prohibuis­set, exceptis tribus metis quas erigere permisisset; deinde versus eandem partém orientis descendit ad quandam val­lem et pervenitur ad quandam arborem ilicis pre aliis emi­nentiorem, meta terrea circumfusam et cruce consignatam, deinde ascendit ad quendam montem ubi est una arbor ilicis meta terrea circumfusa; abhinc descendit ad vallem, et de ipsa valle scandit ad monticulum quendam ubi una villa Benche vocata habetur situata, que est possessio Johannis filii Salamonis, Nicolai filii Stephani et Philippi Johannis rufi, ubi Antonius et Petrus famuli (eorum) Johannis Nicolai et Philippi in j)ersona eorumdem dominorum suorum, a pre­dicta meta angulari usque ad villám Benche et ultra usque ad quandam arborem pro meta positam et signatam, ab ere­ccione metarum eosdem prohibuissent; quos quidem Johan­nem Nicolaum et Philippum ad presenciam vestre maiestatis ibidem contra ipsum dominum episcopum citassent, easdem octavas festi Pascbe domini pro termino eisdem assignando; abhinc versus eandem partém orientis tendit ad metas cu­iusdam possessionis Beech vocate, ubi nobiles eiusdem pos­sessionis Beech erigere metas pacifice permisissent; dehinc versus eandem partém vádit ad fluvium Sebechke, et ad eundem fluvium cadendo, ipse fluvius pro meta habetur, et

Next

/
Thumbnails
Contents