Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

omnibus Cbristi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in eo qui est salus omnium. Cum condicio bumani generis ab uno dinoscatur descendisse principio, racionis caleulus nos ammonet et misericordia exortatur, ut pro quibus propria vei aliorum interpellant merita, in pristinum libertatis titulum restituendi fore censeantur. Proinde ad universorum noticiam barum serié volumus pervenfre, quod magister Stephanus et Mark filii Ine iobagiones castri nostri Zaladiensis de Pacha, servientes magistri Cbak, sevissimum et durissimam persecucionem regis Bohemie habebamus (így) multa et meritoria ac laudabilia servicia in confinio regni nostri impendissent, et specialiter sub castro Pethoviensi, quod per tbeotonicos contra nos detinebatur, strennue dimicassent, letalia vulnera coram nostre maiestatis oculis sustinendo, et aliis multis fortune casibus in fervore fidelitatis se commisissent; nos qui ex officio suscepti regiminis metiri debemus merita singulorum, volentes eisdem Stephano et Mark occurrere regio cum favore, ipsos Stephanum et Mark ac Jonas, fratrem eorumdem Wydus, seu cognatos ipsorum propinquos. a iobagionatu castri nostri Zaladiensis penitus exemendo (így) cum omnibus terris suis quas sine preiudicio iuris alieni possedisse dinoscuntur, ad numerum cetum et collegium nobilium servientum regalium de benignitate regia duximus transferendos; volentes quod tam iidem quam héredes eorumdem heredumque suorum successores, ea gaudeant et perfruantur libertate, qua omnes regni nostri nobiles et regales servientes gratulantur; et quia terram eorumdem a terris aliorum metis separatam esse non dixerunt, fidelibus nostris abbati et conventui Zaladiensi dedimus in mandatis, quod ipsi unum ex eis virum idoneum darent pro testimonio, coram quo comes Gothardus de Choby homo noster, maior exercitus castri nostri Zaladiensis, reambularet eandem et a terris castrensium seu aliorum separet metis circumdando sine iuris preiudicio alieni; qui quidem abbas et conventus demum nobis rescripserunt in hec verba: Serenissimo principi (l. föntebb ¥1. sz. a.). Ut igitur huius translacionis seu libertatis series robur capiat perpetue firmitatis, presentes eisdem literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas (így).