Zala vármegye története. Oklevéltár 1. 1024-1363 (Budapest, 1886.)

premonstratensis statuissent perpetuo possidendas tenendas et habendas, nullo contradictore extunc inibi apparente. In cuius rei memorie et perpetue firrnitatis concessimus literas pendentis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum octavo die statucionis, anno domini ut supra; reverendi ssimo dominó et in Christo patre nostro Zlando episcopo, Henrico preposito, Simeoné cantore, Jobanne custode existentibus. A vasvári káptalannak András türjei prépost kérésére az általa felmutatott eredetiről 1483-ban «in pro festő Nativitatis beati Johannis Baptiste» kiállított átiratából, melynek eredetije a hg. Batthyány cs. lban őriztetik. Nagy Imre. 16. A kapornaki convent előtt Rajki Posa és Márk megosztoznak. 1251. Nos Martinus abbas de Copurnuk, scire proposuimus quibus expedietur, quod cum inter Pousam et fratrem eiusdem Marcum nobiles de Rayk, super divisione térre ipsorum rixe et quesciones fuissent exorte, et nullo modo potuissent convenire, voluntarie utreque partes rogantes et petentes nos, tamquam in arbitros se in nos commiserunt, ut nullus eorum de nostro arbitrio prout divina inspiracione arbitrati fuerimus resiliret, si quis autem eorum de predicto arbitrio resiliret, tres marcas fundere teneretur; nos igitur accepto uno fratre nostro nobiscum, ivimus ad terram ipsorum, et de cognatis eorum accepimus duos nobis in socium, de quibus nulla dubitacio inter ipsos existebat, scilicet Martinum filium Petri et alium Martinum filium Clementis, terras eorum divisimus cunctas cum funibus per médium et sicut ius exigebat, quia dictus Posa voluit divisionem et non Marcus, et eciam primam compromissionem ipsorum inspeximus in literis magistri Cbak tavarnicorum regis et comitis Supruniensis, quas exhibuit idem Posa, ut ipse Posa divideret, et Marcus aliam partém eligendo acciperet, tercium eciam ius quia dictus Marcus maior est natu, de ipsa divisione perpetuo acciperet, sicut nos fuimus arbitrati, et utrosque prosilire fecimus de equis ipsorum et proprüs manibus ipsorum metas formarunt; sepedictus Marcus enim accepit partém a parte ecclesie eorum, videlicet inter maiorem fratrem suum Scegen