Schmidt Sándor szerk.: Természetrajzi Füzetek 16/1-4. (Budapest, 1893)

1-2. szám

(1837), p. 4.], quodl. c. in Transsilvania, sed sine loco certiore, crescere dici­tur, vaginis extns, foliolisque subtus pilisparvulisglanduliferis abundeinsper­sis, subcanescentibusque provenit in pratis Salzburgi (leg. M. EYSN) ; — sub­var. danubiale mihi, i. d. forma Th. peucedanifolii GRIS, adenophylla, va­ginis glabris, foliolis praecipue foliorum inferiorum subtus, imprimis ad nervos crassiores glanduloso-inlosis, ereseit ad Danubium inter Kömlöd et Paks (BORB. 1880), nec non ad Thermas Herculis (BORB. 1873), Bükkerdő Claudiopoli (BICHTER L.). 5. Aconitum stenolomum BORB. (A. Vulpariae forma altera Vel. 1. c. p. 15.) ab A. Vulparia leiocarpo differt foliis fere ad basim usque parti­tis lacinulis elongatis linearibus, lineari-lanceolatisque, bracteis foliaceis longis, pedunculos fere duplo superantibus (in A. Vtdparia sive A. cyno­ctono Bcchb. bractea? pedunculis breviores), galea angustiore, stylo longiore, denique pube adpressa subcanescente, quae in icone Keichenbachii (Icones p. LXXX.) patentissima exhibetur. Ab A. galedouo Rchb. quod in subal­pinis ad Bogozsely Transsilvaniaî quoque invenitur, differt A. stenotomum ovariis glaberrimis, ab A. ranuncidifolio Bchb. denique foliorum partibus non adeo crebrc dissectis, galea haud curvata etc. In silvis montium ad Pirot (legit Nicic). 6. HeUeborus odorus W. et Kit. et H. atrorubens W. Kit. inter se optime différant; in Bulgaria verosimiliter species prior ereseit. //. atro­rubentem hucusque in Croatia solum vidi (Mrzlopolje Carolostadtii, Slunj, Modrus, legit L. Bossi). 7. Aquilegia sulphured ZIMM. «Verwandschafts. Verhältnisse und geogr. Verbreitung der .... Aquilegia» 1875. p. 38. (Aq. aurea Janka, Oesterr. Botan. Zeitschr. 1872. p. 174, non Roezl., in Fröbel u. comp. Pflanzenkataloge p. 79., 1871.) in montibus Bhodopes (WAGN. !). Aqu. aurea Roezl in «Gartenflora» Regeiii iam anno 1872., p. 258 et t. 734 optime depicta, in hortis magis dispersa atque multo magis nota ac Aqu. sid­phurea ZIMM. 8. Fumaria prehensilis Kit. in cultis ad Vranja. 9. Corydalis solida Sw. var. atropurpurea BORB. habitu humili, racemo abbreviato, laxifloro, floribus minoribus, atropurpureis, calcari tenuiori a typo diversa, in silvaticis montium ad Pirot. In Bulgaria vix deest. 10. C. bicalcarata VEL. in silvaticis montium ad Pirot et Vranja (NICIC). 11. Viola alba BESS, in silvis ad Pirot; var. Hallieri BORB. 1890., ibidem, in nemoribus ad Zugliget Budas-Pestini (BORB. 1889.), Nagy-Maros (L. RICHTER). 12. V. Danubialis BORB. M. Növénytani Lapok 1889/90. p. 79, KOCH

Next

/
Thumbnails
Contents