Herman Ottó szerk.: Természetrajzi Füzetek 1/1-4. (Budapest, 1877)

3. szám

168 egyik (Orbulinella) a likacsos héjú tengeri Foraminiferákkal áll rokonság­ban; végre mint negativ jelleg kiemelendő, hogy az édes vizekben oly gyakori, s miután szabad szemmel is láthatók, igen könnyen feltalálható Arcellák, nem különben a szintoly gyakori Diflugiák valamint a tengerek­ben, úgy a sóstóban is egészen hiányzanak. ÁBRÁK MAGYARÁZATA. IX. Tábla. 1—4. ábra. Pleurophrys Helix, G. Entz. 5—7. « Pleetophrys proliiéra, G. E. X. Tábla. 1—5. ábra. Microcometes tristrypetus, G. E. 6—8. « Euglypha pusilla, G. E. 9—11. « Orbulinella smaragdea, G. E. 12. « Ugyanazon gyöklábu héjrészletének eszményi átmetszete. Nagyitás valamennyi ábrányál — V760. (Hartnack-féle górcső oc. Nr. IV, object. Nr. 8.) NÖVÉNYTAN. BOTANICA. DESCRIPTIONS ÚJ NÖVÉNYEK PLANTARUM NOVARUM. LEÍRÁSAI. Auctore LuDOVICO SlMKOVICS. Közli SlMKOVICS LÁJOS. 3. Centaurea Jankeana mihi. Centaurea — e sectione Acrolophus Cass — radice bienni; caulibus angulatis asperis, araneoso subcanescentibus; ramis rigidis divergentibus elongatis, foliosis, monocephalis; foliis inferioribus in lacinias late lineares pinnatipartitis, superioribus integris late linearibus, aut uni-bidentatis, omnibus patulis reflexisque, acuminatis subcanescentibus, pagina superi­ori asperis, hand punctatis convohitisque; capitulis medioCribus, hasi abrupte dilatata ovatis; squamis involucri pallide virentis adpressis, oblongo lan­ceolatis, substriatis, apice in spin am fuscescentem nigricantemque patulam aut erectam attenuatis; appendice hyalino ciliato, ciliis membranaceis, infe­rioribus basi in membranam angustam confluentibus; flosculis roseis subradiantibus; achenio ? Habitat in arena mobili, diluviali origine, Hungáriáé austro-orienta­lis ad pagum Grebenac ubi die 24 jun. anno 1874 florentem legi. Stirpem banc insignem liceat viri illustri, rei herbariae meritissimi mihique amicis­simi, multum qui assiduitate attulit sua ad scientiam florae Hungáriáé

Next

/
Thumbnails
Contents