K. k. katholischen ober-gymnasiums, Schemnitz, 1858
i 4 «*•— Hac igitur proverbiorum et adagiorum definitione praemissa, iuvat iam brevem eorum indicem adiungere, atque si non omnia, at plurima certe adfinibus Germanicis loquendi formulis reddere, aut, unde enata sint, commonstrare. I. Proverbia Ad Consilium ne accesseris, antequam voceris. Cato. (Ductum a Menelao, qui, teste Plutarclio, ridiculus et proverbio obnoxius factus est, quod non accersitus in consilium venerit.) Siatfje 91iemanbcn ungebeten. Adde parum parvo, modicum superadde pusillo, Tempore sic parvo magnus acervus erit. Ovid. göer ben pfennig [part, fommt aucfj ju einem ©ulben. Adeo a teneris consvescere multum est. Virg. Sung gewohnt, aft getf)an. Alterius non sit, qui suus esse potest. Oven. 33effer eigene^ 33rob, al§ frember SSraten. Amicus certus in re incerta cernitur. Cic. SSJtan learnt ben wahren greunb in bér 91otf) fennen. Antequam incipias, consulto opus. Sail. 33or getfjan unb nad) bebacfjt f>at manchen in groft Scib gebracht. Ante victoriam praeconium canis. Plato. Erasm. SOÍan bangt ben 2Meb nid)t eher, al§ bi§ man if>n bat. Asperius nil est humili, cum surgit in altum. Claud. Eutr. SBenn ber äkuer auf ben ©auf fommt, leitet er flower, álé ein Sbelmann. Aut manenti vincendum, aut moriendum. Er. (Translatum ab instituto Lacedaemoniorum, qui hoc animo proelium inibant ut aut victores domum redirent, aut victi occumberent.) Srifi SSogel, ober ffirb. Bis dat, qui cito dat. Seneca. 2Ber halb gibt, gibt boppelt. Vel: Bis est gratum, quod opus est, ultro si offeras. Er. SBaé freiwillig gefd)ief)t, ifi boppelt willfommen. Cavendum ab eo, qui semel imposuit. Er. 2tn ber Gramer (Schwören — ©oll ftd) ÜJliemanb fefjren. Cui (quid) placet, obliviscitur, cui dolet, meminit. Cic. Huic simillimum est • Ira omnium tardissime senescit. Er. SJlandjer «ergibt wol)l, aber er «ergibt nicf)t Cum lacte nutricis errorem sugere. Cic. ©fwaé mit ber SJluttermilcl) einfaugen. Dies adimit aegritudinem. Er. 9Jlan oergifjt oiel Ccib — 3n oierunbjwanjig ©tunben. Dii facientem adiuvant. Varro. ©ebratene SSauben fommen illiemanben in ben SJiunb geflogen. Dimidio vitae nihil differunt felices ab infelicibus Aristot. Er. (Somnus enim, qui velut publicanus, dimidium vitae nostrae aufert, facit, ut neque miseris molesta sit calamitas , neque fortunatis iucunda felicitas.)