Szily János: Instructio venerabilis cleri dioecesis Sabariensis (Szombathely, 1884)
XX cujusvis Sacerdoti locus pateat illius Confessionis absque illius infamia, vel scandalo audiendae . . . Quodsi idem Sacerdos, aut quavis modo sese nulla gravi necessitate compulsus ingesserit, aut ubi infamiae, vel scandali periculum timetur, et alterius Sacerdotis opera requirenda sit, ipse ad id periculum avertendum congrua media adhibere de industria neglexerit, atque ita personae in dicto crimine complicis, eoque in articulo, ut praefertur constitutae Sacra mentalem Confessionem excipere, ab eoque crimine absolutionem largiri nulla, sicut praemittitur necessaria causa cogente praesumpserit, quamvis hujusmodi’ absolutio valida futura sit, dummodo ex parte poenitentis dispositiones . . . requisitae non defuerint; . . . nihilominus Sacerdos ipse violatae ausu ejusmodi temerario legis poenas nequaquam effugiet; ac propterea latam in dicta Constitutione majorem Excommunicationem . . . Nobis, et huic Sanctae Sedi reservatam incurrat; prout illum eo ipso incurrere declaramus, volumus, atque statuimus.
