Szily János: Instructio venerabilis cleri dioecesis Sabariensis (Szombathely, 1884)

XVI

missis, aut blanditiis, aut minis, aut alio quovis modo incitati, tremendo Dei judicio posthabito, et Ecclesiae auctoritate contemta, innoxios Sacerdotes apud Ecclesiasticos Judices falso sollicitationis insimulant : ut igitur tam nefaria audacia, et tam detastabile facinus metu magnitudinis poenae coerceatur, quaecunque persona quae execrabili hujusmodi flagitio se inquinaverit, vel per se ipsam innocentes Confessarios impie calumniando, vel sceleste procurando, ut id ab aliis liat, a quocunque Sacerdote .... praeterquam a Nobis, nostrisque Successoribus, nisi in fine vitae, et excepto mortis articulo, spe absolutionis obtinendae .. perpetuo careat. . .

Demum . . . hac nostra sanctione in perpetuum valitura . . . omnibus, et singulis Sacerdotibus tam saecularibus, quam regularibus cujuscunque Ordinis, et Dignitatis . . . interdicimus, et prohibemus, ne aliquis eorum extra casum necessitatis, nimirum in ipsius mortis articulo, et deficiente tunc quocunque alio Sacerdote, qui Confessarii munus obire possit, Confessionem Sacramentalem personae complicis in peccato turpi, atque inhonesto contra sextum Decalogi praeceptum commissum excipere valeat ; sublata propterea illi ipso jure quacunque auctoritate, et jurisdictione ad qualemcunque personam ad hujus modi culpam absolvendam, adeo quidem, ut absolutio, siquam impertierit, nulla, atque irrita omnino sit, tanquam impertita a sacerdote, qui jurisdictione, ac facultate ad valide absolvendum necessaria privatus existit, quam ei per praesentes has nostras adimere intendimus Et nihilominus, siquis Confessarius secus facere ausus fuerit, majoris quoque excommunicationis poenam, a qua absolvendi potestatem Nobis solis, nostrisque Successoribus duntaxat reservamus, ipso facto incurrat : Declarantes etiam, et decernentes, quod nec etiam in vim cujuscunque Jubilaei Confessionem dicti Complicis hujusmodi quisquam valeat excipere, eique sacramentalem absolutionem elar-