Püspöki körlevelek 1895 (Szombathely, 1896)

FF. et FF. DD. despondere animos. Mementote verborum crucem passi Domini: In mundo pressuram habebitis, sed confidite, ego vici mundum!1) Mementote: liaec est. victoria, quae vincit mundum, fides nostra.2) Grande remedium, solatium habere de Christo.3) Aspicientes itaque in auctorem fidei et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contemta, atque in dextera sedis Dei sedet,1) pergite una nobiscum cumque populo fideli, humillimis, ferventissimis, assiduisque precibus flagitare, ut gregis sui, quem pretiosissimo suo sanguine redemit, misereatur, removeat a nobis, a fidelibus nostris, tantas angustias, tantos dolores; restituat misericors Ecclesiae Sanctae sanctaeque fidei nostrae iura atque libertatem. Implorate suppliciter una nobiscum fidelibusque nostris, opem Beatissimae Virginis, Mariae, cuius materno patrocinio dulcissimo patriam nostram commendabat Sanctus Rex Stephanus; implorate suppliciter opem ipsius Sancti Regis, Statoris Regni nostri, qui hanc patriam omni beneficiorum genere ornavit et auxit; exorate Patronam nostram sanctissimam; exorate Patronum piissimum, ut propitii nos e coelo respiciant, firmissimo patrocinio tueantur, nostrasque preces potentissimo suo fulciant interventu.

Sed et zelo fatigari nescio pergite Ministerio verbi instare5), cunctasque muneris Vestri partes, ea, qua par est, industria, explere. In ministerium Sanctorum ordinastis Vosipsos;6) state firmiter in hoc sancto Vestro proposito, quibus non solus ego gratias ago, sed et cunctae Ecclesiae.7)

A Christi in terris Vicario accepere Hungáriáé Antistites:8) „In eo genere rerum quae omnium animos istic postremo hoc tempore permoverunt, A posh ilici Officii nostri ratio postulat, ut Vos Clerumque Vestrum ad animorum constantiam, ad concordiam, ad alacritatem in erudiendis momendisque opportune populis curae Vestrae concreditis enixius cohortemur.“ Constanti itaque concordique animo annunciate populo fideli fidem Christi, quam Sancta Catholica tenet Ecclesia, hortantes eos, ut hoc imprimis rerum nostrarum difficillimo cursu, assidue precentur Deum: Adauge nobis fidem.'1)

Imprimis hortemini eos, ut Ecclesiae Dei, eiusque visibili Capiti inconcussa fidelitate, promtissimo obsequio, tenerrimo amore adhaereant. Memores ministerium altaribus Christi, non obsequium hominibus deferendum vos recepisse10), omni seposito hominum respectu, nullis territi difficultatibus, annunciate Ecclesiae fidem, doceteque populum curis vestris creditum, quid Ecclesiae fidei praeceptisve consonum, quid contrarium existat, monentes eos, ut fidem suam omnes inter vicissitudines, cunctisque in adiunctis vel maxime arduis intrepide, quemadmodum Christianum decet hominem, confiteantur, ac totam vitae suae rationem, paratissima in cuncta Ecclesiae eiusque Capitis praecepta ac monita voluntate, huic fidei reddant conformem.

Mementote VV. FF. et FF. DD., meminerintque fideles promissae Christo fidelitatis, quum sacro baptismate abluti, et Chrismate sancto uncti fuistis. His promissis invicta animi fortitudine oportet stare. Hoc est — monet S. Cyprianus — confes*) Joan. 16, 33.

2) 1. Joan. 5. 4.

3) S. Ambr. De fide 1. 2. C. 11.

*) Hebr. 12, 2.

5) Act. 6, 4.

6) 1. Cor. 16, 15.

7j Rom. 16, 4.

8) Ep. encycl. Constanti Hungarorum.

9) Lucae 17 ,5.

10) S. Ambr De off. min. 4. 1. C. 20.