Evangélikus főiskola, Pozsony, 1857
7 arduorum accolas et excelsorum conatuum commonentibus, cincta es montium iugis: tuae terrae planities coelo terminata convexo, benevolentiae et studii in omnes tuos extendendi suasor tibi et auctor est: tui soli ubertas et hospitibus sine invidia fructuosa: populi animus aequus, grandi praeteritorum memoria firmatus, praesentium studiis, conatibus, laboribus in spem futurorum erectus et recreatus, opinionum patiens, in communi tutando pertinax et vitae prodigus. Fato tibi, quod vix ulli cessit terrae, ut, quemadmodum corpus variis, scopo et indole et vigendi agendique modo propriis, ad salutem totius conciliatur membris: ita tui cives e nationibus paene totius Europae collecti, usu linguarum ac avitarum consuetudinum diversi, socialis obtinendae salutis studio vincirentur. Novem vitae tuae seculis varia fortuna transactis, nec desperando adversis, nec secundis aestuando, uberrime didicisti, quantum ad constituendam et tutandam salutem communem virtus singulorum et mutua concordia pretium haberent ac dignitatem. Nam, velut vermibus adesa quercus firmitatem, ita moribus contaminata civitas mentitur integritatem. Et rursus, velut aedificium dehiscens, et commissuris saucium, externis quibuscunque adhibitis lituris, impetibus ventorum et tempestatum succumbit: ita discordi civitati apictum vinculi fucum, primus quivis irruens solvere ac dissipare consuevit hostis. At tu chara patria, usibus edocta, firmatis consilio et prudentia rebus domesticis, non minori cura et contentione totam quoque domum ab insultibus procacium et malevolorum vindicabis: in hoc quoque vel naturae nutum sequendo, quae in homine oculos altissima collocavit parte, et ad delectandum gratis suavibusque, et ad advertenda praecavendaque minantia et nocitura mala; vel, instar prudentis ovium pastoris, altiorem etiam locum occupando, ut, quemadmodum hic et deerrantes reducat, et periclitantes expediat, ita ad clavum tuum sedentes secundis et adversis rei- publicae opportune succurrant et provideant rebus. Velut in speculo experientiae igitur tua habes bona et mala ante te posita: tametsi populorum fata divinus moderetur ordo! — Hac communis patriae navi me quoque vectum esse, cursusque eius seu procellis, seu vento secundo adiuvandi, vel in carina partes aliquas habuisse, laetabundus filiali pietate exsulto. 0 gaude tuis bonis chara patria sempiternum; Te literis nutritam, humani cultus amicam, virtutum omni laude inclytam, omnium memoria testetur seculorum! Valete rex et popule: ille amore, hic inconcussa fide nulli secundus, valete! Domesticorum denique me amicorum adpellat desiderium, velut familiae, quo angustioris, eo intimioris et coniunctioris. Tues, venerande coetusevan- gelice Posoniensis! — Michnayum nostrum haec continuo dicentem habetote, Auditores! — Tu es, inquam, coetus evangelice Posoniensis, ad quem tenerrimo pietatis et cultus iam ducor sensu. Abs te in membrum honestissimae sodalitatis tuae cooptari; et munere tum docendi, tum per annuas vices rem scholasticam altiorem regendi ornari, haud indignus habitus sum; ac qua benevolentia et humanitate susceptum, eadem duo de viginti annis fotum ac
