Ranolder János: Sermones sacri auditoribus suis oblati (Pestini, 1842) - 90.209

/

ÍX

Lectores reliquos , ad quorum forte manus perveniet libellus, rogatos velim, ut aequos se praebeant indices ; id quod eo fidentius spero, quo verius , etiam hac vice, utique prodesse unice, quantum desuper datum esset, neque aliud cupiveram. Assentior quippe illi Tullio christiano (jsic Lactantium appellat S. Hieronymus) ita de Opif. Dei C. 20. loquenti: ,,Quods i vita est optanda saepienti, profecto nullam aliam ob causam „vivere optaverim, quam ut aliquid efficiam , „quod vita dignum sit, et quod utilitatem tergentibus, etsi non ad eloquentiam quia [te- „nuis in nobis facimdiae rivus est, ad viventium tamen adferat, quod est maxime ne- „cessarium. Quo profecto , satis me vixisse j,arbitrabor et officium hominis imple sse, si „labor meus vel aliquos homines, ab erronibus liberatos , ad iter coeleste direxerit.<(

Porro , ut scopi rationem reddere prosequar , — quum ex eo tempore, quo praesentes sermones habiti sunt, in templo II. S. Universitatis patrio idiomate ad concionem dicatur: volui una libellum hunc qualequale esse monimentum illius, qua?tdo sacri sermones academici latina lingva desierint, hungu- rica vero coeperint proponi.