Ranolder János: Sermones sacri auditoribus suis oblati (Pestini, 1842) - 90.209
48 Mirabile sane: apertae veritati reluctari; sed quod quaestio haec mirum continet, ipse Salvator mox explicat dicens: ,,qui ex Deo est, verbum Dei audit, propter ea vos tton auditis , quia ex Deo tton estis}1 — Qui nempe Dei spiritu aguntur , et morentur , Dei filii sunt, ait Scriptura; qui vero, quae Dei sunt, non audiunt, iis non intendunt, ea neque credentes amplectuntur , nec obedientes custodiunt et explent, vel hoc satis innuunt, se non Dei spiritu agi, sed aliis motivis — vinculis religa-* tam habere voluntatem. Et revera, cuius spiritus legisperiti et pharisaei erant, qui verbum Dei audire, et amplecti respuebant? Invidia, odio, superbia inflati, non Dei, et veritatis, et virtutis erant studiosi, sed se nonnisi et sua quaerebant in omnibus. Et, qui hac, quam nos vivimus, aetate, doctrinam evangelicam fastidiunt, cuius, quaeso , spiritus sunt ? Vestram hac vice Auditores vere Christiani ! appello sententiam, vos ipsi respondete, aut certe ipsa respondebit experientia, „ex fructibus enim eorum cognoscetis eos /“ profecto, qui Deum, a quo solo cuncta sperare potest, non inquirit, non veretur, aut quem plane taedet fors Dei, — hominem, quem omnem aequalem sibi errando putat, quomodo aequus suspiceret , aut amice
