Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

Pontifici cederent, ut sic pecuniae Alexandro suppeterent, quas Borgiae posset dare. Servum, cui negotium erat commissum secreto, missum essé aliquo ab Alexandro: quo nondum reverso cum idem Alexander, et Caesar potum postulassent; ab alio servo, rei ignaro, utrique nunc ex illa lagena, toxicum habente, esse datum. Alexandrum inter maximas viscerum convulsiones, et nervorum contractiones post aliquot horas esse sublatum, Caesarem, quia vinum illud, mixtum toxico, cum multa aqua propter aestum biberit, servatum quidem, cura adhibita, fuisse, sed nonnisi post decem mensium gravem infirmitatem convaluisse, cui etiam capilli, ungves , et ipsa culis exaruerint, atque decesserint. Neque tamen haec narratio certa est. Raynaldus ad a. i5o5* num ii. hoc Alexandro solummodo affictum esse ad ejus memoriam invidia onerandam docet ex pluribus manuscriptis diariis, quae fide dignissima vocat, unumque horum speciatim profert archivi Vaticani, in quo per septem dies, qui Alexandri mortem antecesserunt, quomodo se habuerit, quae curationes adhibitae sint, distincte dicitur et mortem non ex veneno, sed e febri, ab aeris impuritate contracta accidisse, et postquam peccata confessus esset, Sacramentaque omnia moribundorum suscepisset, decessisse septima, postquam infirmatus esset die cum designatione non tantum dierum, verum etiam horarum, quid actum in ejus infirmitate sit. Idem diarium testificatur, Caesarem quoque tunc morbo implicitum fuisse, utpote qui insalubrem aerem et ipse hausisset, nulla tamen ejusmodi gravitate, qualem illi scriptores, qui memorati sunt, in eo posuerunt; sed qui auctore etiam ipso Volaterrano, eodem loco citato, aerarium Pontificium expilaverit, Vatica20 * num

A Sec. XIII. usque ad Sec. XVI. 46i