Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

I J Sec- XIII. usque ad Sec. XVI 431 passis, etiam exsurrexit in auxilium Eugenii Pa­pae adversum Basileenses in suis factionibus , at­que schismaticis ausis obstinatos. Ludovicus Del­phinus , Caroli YII. illius , quem Eugenius Papa Signiferum creaverat Romanae Ecclesiae cum sti­pendio aureorum quindecies millium in annos singulos, exercitum duxit contra Basileenses, qui arma ceperant pro defendendo concilio, et Heb» vetios, qui etiam omnes armati concurrerent in defensionem Concilii, atque his devictis, disje­cit etiam, et in fugam compulit omnes, qui hoc agitabant concilium. Nec tamen adhuc prorsus desiit. Tam enim Felix antipapa, quam alii etiam plures Lausannam, civitatem ejusdem Helvetiae ad lacum Lemanum , fugitivi se se receperant, et quamvis perpauci, tamen conventicula adhuc instituebant, sub nomine sui Basileensis concilii. Agnoverunt tandem omnes Principes etiam quos deceperat nomen oeeumeniei concilii, quod Basi­leenses suo concilio tribuerant, et quos in erro-r re tenebant illa decreta in Synodo Constantien- si Sess. 4. et 5. facta de eminentia Concilii su- pra Papam, verum se non dispexisse. Ad hanc autem agnitionem duxit illos even­tus iste. Fridericus III. Rex Romanorum Norim- Lergae instituerat totius Germaniae conventum, ut postquam suum Germaniae obsequium tam er­ga Eugenium Papam, quam Basileense concilium sex mensibus in suspenso tenuisset, deliberarent, cui parti deberent adhaerere. Ad omnem vero dubietatem tollendam existimabant maxime con­ducens , si Eugenius Basileensibus, atque hi Eu­genio reconciliati essent, in concordiamque con­cessissent, Eugenius paratum ad hoc se praebuit: Basileenses vero istud se facturos negaverunt. Aene­I

Next

/
Thumbnails
Contents