Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

Á Sec. XIII. usque ad Sec. XVI. 55

Is circa a. 629. natus, vixit usque ad a. 57g. Qui postquam scientiis instructus egregie fuisset, monasteriaque invisisset per Palaestinam, Aegyptum, et Syriam celeberrima, ut instituta Monasticae vitae, et disciplinam colligeret, domum reversus Caesaream Cappadociae, ipse etiam petit solitudinem, exstructoque monasterio vixit vitam monachi, secundum regulam, quam ipse composuit, observandamque dedit monachis, sibi associatis in monasterio. Quin ex ejus epistolis apparet, etiam postquam factus fuisset Episcopus ejusdem metropolis Caesareensis, vixisse cum monachis, vel quasi monachis , qui vitae istius desiderio iu illius se contubernium contulerint. Quin tota urbs Caesarea eo Episcopo poterat videri quasi unum monasterium. De qua ipse Basilius ita Epist. 207. scripsit: De nocte siquidem, consurgit apud nos populus ad domum precationis, et in labore, in afflictionibus, ac jugibus lacrymis confitentes Deo tandem a precatione surgentes ad psalmodiam transeunt. Et nunc quidem in duas partes divisi alternis succinentes psallunt, ac simul et rnedi- tationern Scripturarum inde corroborant, et animum attentum, et cor evagationis expers sibi ipsi comparant. Postea rursus uni committentes , ut prior canat, reliqui succinunt. Et sic posteaquam in psalmodiae varietate noctem traduxere intermixtis precibus, die jam illucescente , omnes simul velut ex uno ore, et uno corde Psalmum confessionis Domino concinunt, propria sibi unusquisque verba poenitentiae facientes. Hi monachi S. Basilii etiam nunc in Hungária retinent Graecum divini cultus ritum : Eremitae da Monte Carmelo, cum ab iis Ordo ipsorum institutus esset, qui ex Occidente eo venerant ad Tomulus IV. 5 re-