Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.3. (Agriae, 1825) - 89c

A Sec. IX. usque ad Sec. XII

7

interea jam post Otgarium factus fuit Episcopus Moguntinus: qui in literis, quibus Notingo respondit, non tantum sententiam illam Gotteschal- ci insectatus est velut perversam et orthodoxae fidei contrariam, séd etiam Eberardum induxit, ut Gottesclialcum a se dimitteret. Hinc itaque discedens cum Dalmatiam, Pannoniam, et Noricum pervagatus fuisset, infeliciter etiam Mogun- tiam appulit. Illico hominem nactus in suam potestatem , synodum Episcoporum Rabanus instituit. Ad hanc citatus Gotteschalcus libellum Episcopis obtulit, in quo , Ego Gotteschalcus , inquit, credo , et confiteor - - - quod gemina est praedestinatio sive electorum ad requiem , sive reproborum ad mortem', quia sicut Deus incommutabilis ante mundi constitutionem omnes electos suos incommutabiliter per gratuitam gratiam suam prcedestinavit ad vitam aeternam, similiter omnino omnes reprobos, qui in die Judicii damnabuntur propter ipsorum mala merita, idem ipse incommutabilis Deus per. justum judicium suum incommutabiliter prcedestinavit in mortem merito sempiternam. Apud Hincmar. lib. de Praedestinatione Cap. 5.

Damnatus est Gotteschalcus ab hac Synodo, et missus ad Hincinarum Episcopum Rhemensem, suum Metropolitani, ut in custodia eum servaret, ne suam doctrinam posset disseminare: qui sub- sequente anno 84q. aeque de Gotteschalco Synodum’habuit Carisiaci Episcoporum trium, et decem. Iterum hic condemnatus est, et ex gradu Presbyteratus dejectus (dubium est, num valuerit ejus Presbyteratus , utpote a Rigboldo Decano Rhemensi, sive Chorepiscopo ad Sacerdotium evectus. dum Chorepiscopi vulgo nonnisi Presbyteri

es-