Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.2. (Agriae, 1825) - 89b

eversas prospiciet. Huc videlicet missus Chryso- stomus est, ut eum e vita etiam quantocius exturbarent. Nondum annus intercesserat, atque hinc etiam Arabissum, in ulteriorem Armeniae locum, deportatus est, ubi praeter discrimina vitae ab hostibus, ei accederet inedia propter inopiam terrae illius, et defectum in ea rerum omnium. Chrysostomus autem non tantum absens per lite— ras fovebat, et erudiebat suos Constantinopolita- nos, verum etiam multos barbaros in Armenia convertit, et instruxit ad Christianam Religionem. Hinc ex abstrusis etiam exilii sui locis tamen nomen , et fama Chrysostomi se effudit quaquaver- sum. Quam invidentes ii, qui ei exilium conflarunt , effecerunt, ut ad squalidiorem adhuc locum Pityuntem in ora maris Pontici, deportaretur, ut quasi sepulta omnis ejus memoria illic delitesceret. Quamvis infirma admodum esset valetudine, tamen iter facere coactus est absque intermissione nulla requiete ei concessa etiam in pluvia, et quamcumque magno aestu. Dicebant vectores, se hoc non facere absque spe praemii. Post iter trium mensium Comanae, jam in regione Pontica, recreatus pridie apparitione S. Basilisci, in cujus templo oraverat, certiorque factus de obitu sibi instante ad praemia caelestia capienda transiit a. 407. Eudoxia Imperatrix mense septimo post decessit in partu prolis, jam in utero mortuae. Arcadius non ultra annum subsequen- tem vixit. Palladius docet, omnes Chrysostomi adversarios pariter intra exiguum tempus foedis, et atrocibus morbis sublatos esse non absque manifesto indicio Divinae ultionis. In Conciliorum Collectione Mansiana Tom. Ill col. loßi. posita est epistola Innocentii I. quae habet excommunicationem. in Arcadium Imp. propter Chry2 * so«*'

A Sec. V. usque ad Sec. VIII. 19 ‘