Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
DE ISIDOR. COLLECT. DECRETAL. 75 Pontificis, quantum in eo erat, evertit, huncque etiam infra quemque alium Episcopum depressit, jus ei negando in universam Ecclesiam , quod cuique Episcopo alteri tribuit, durnque Christus Primatum instituit ad unitatem fidei, et Religionis servandam, annofi ipse potius Febronius id egit, quod crimini dedit Isidore ? Sed et ignorantia ista fuit in Febronio , qui ejus inventorem Isidorum posuit , quod jam ante hunc pridem usitatum fuit. Siquidem jam Tertullianus (lib. de Pudicitia) Romanum Episcopum Pontificem maximum, et Episcopum Episcoporum vocaverit. Etiam in Concilio Chalcedonensi Clerici Alexandrini in suis supplicibus libellis, in Concilio publice lectis, Leonem M. qui tunc Pontificatum gerebat, Patriarcham Vniversalem appellaverunt. Pariter Archi- mandritae Syriae Secundae his verbis: Sanctissimo, et beatissimo universae orbis terrae Patriarchae usi sunt in epistola sua ad Hormisdam Papam: quin ipse etiam Imperator Constantinus , cognomine Pogonatus a. 6Ö8* I) ono Romano Fonlifici in literis hunc titulum dedit : Dono Archiepiscopo antiquae Romae, et universali Papae. Eo autem inconsideratius hunc titulum Febronius carpsit in Romano Pontifice, quando volens probare auctoritatem cujusque Episcopi se se extendere ad universam Ecclesiam , in argumentum protulit (Libr, de Statu Eccl. cap. 3* §• 1-) etiam S. Cypriano , et S. Athanasio fuisse nomen universalis Episcopi datum a S. Gregorio Naz. Orat. 18* et 21* quod Religionis studium, quo erant incensi, se se extra proprias etiam eorum dioeceses diffudisset. Sed aliud est, quod hi fecerunt ea ratione, qua membra omnia pro se invicem debent sollicita esse in quovis corpore 5 aliter se se hae^
